Abstract:
สารนิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาแนวทางการถ่ายทอดความหมายของคำและวลีที่สื่อถึง วัฒนธรรมไทยในตัวบทประเภทสารคดี โดยใช้คำและวลีที่มีการถ่ายทอดความหมายเป็นภาษาอังกฤษโดย ฟิลิป คอร์นเวล-สมิธ ในหนังสือ Very Thai: Everyday Popular Culture เป็น กรณีศึกษาเพื่อพิสูจน์ว่าในตัวบทประเภทสารคดีมักจะใช้การถ่ายทอดความหมายแบบอธิบายความเพื่อให้ผู้อ่านในภาษาปลายทางเกิดความเข้าใจและเกิดจินตภาพได้อย่างชัดเจน ความรู้พื้นฐาน แนวคิดและทฤษฏีที่นำมาใช้ประกอบการศึกษาวิจัยได้แก่ ความรู้ พื้นฐานและแนวคิดเกี่ยวกับวัฒนธรรม การเขียนสารคดี และทฤษฏีเกี่ยวกับการแปล ทั้งทฤษฏีวาทกรรมวิเคราะห์ของนอร์ด (Christiane Nord) ทฤษฎีการแปลแบบยึดความหมาย (Interpretive Theory) ทฤษฎีสโคโพส (Skopostheorie) และการแปลสิ่งที่ไม่ปรากฏหรือไม่เป็นที่รู้จักในวัฒนธรรมของภาษาแปล งานวิจัยนี้พบว่าแนวทางที่มักจะใช้ในการถ่ายทอดความหมายของคำและวลีที่สื่อถึงวัฒนธรรมไทยคือ การอธิบายความประกอบกับวิธีอื่นๆ ซึ่งสอดคล้องกับทฤษฏีการแปลแบบยึดความหมาย (Interpretive Theory) ที่ให้ความสำคัญกับบริบทและการตีความ และทฤษฎีการ แปลโดยคำนึงถึงวัตถุประสงค์และเป้าหมายการแปล (Skopostheorie) ที่ให้ความสำคัญกับการตัดสินใจของผู้แปล งานวิจัยนี้ยังพบว่าระดับการเทียบเคียงของวัฒนธรรมเป็นปัจจัยหนึ่งซึ่งมีผลต่อแนวทางการถ่ายทอดความหมาย กล่าวคือ หากไม่มีการเทียบเคียงทางวัฒนธรรม มักจะใช้แนวทางการอธิบายความ แต่หากมีการเทียบเคียง หรือมีในระดับที่ใกล้เคียง มักจะใช้วิธีการใช้คำ หรือวลีเทียบเคียงที่มีอยู่ในวัฒนธรรมของภาษาปลายทาง
