การกำจัดสารพีวีเอในน้ำเสียจากกระบวนการลอกแป้งด้วยกระบวนการร่วมโคแอกกูเลชั่น-อัลตราฟิลเตรชัน

ชาญชนะ จิตตะโสภี

dc.contributor.advisor	ชวลิต รัตนธรรมสกุล
dc.contributor.author	ชาญชนะ จิตตะโสภี
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะวิศวกรรมศาสตร์
dc.date.accessioned	2023-02-03T04:00:21Z
dc.date.available	2023-02-03T04:00:21Z
dc.date.issued	2560
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/81493
dc.description	วิทยานิพนธ์ (วศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2560
dc.description.abstract	งานวิจัยนี้มุ่งเน้นศึกษาการกำจัดสารพีวีเอในน้ำเสียพีวีเอสังเคราะห์และน้ำเสียกระบวนการลอกแป้งด้วยกระบวนการโคแอกกูเลชันและกระบวนการอัลตราฟิลเตรชัน จากการศึกษากระบวนการโคแอกกูเลชันพบว่าสารสร้างตะกอน MgCl2 500 mg/L ที่ความเข้มข้นสารโพลิเมอร์ชนิดไม่มีประจุ (Poly ethylene oxide) 0.1 mg/L ที่ค่าพีเอช 8 มีประสิทธิภาพในการกำจัดสารพีวีเอมากที่สุด เท่ากับ 21.90% และมีประสิทธิภาพการกำจัดความขุ่น และค่าซีโอดี เท่ากับ 12.5% และ 36.59% ตามลำดับ สำหรับน้ำเสียพีวีเอสังเคราะห์ 10.5 g/L และเมื่อศึกษาน้ำเสียกระบวนการลอกแป้งพบว่าปริมาณสารสร้างตะกอน MgCl2 ที่เหมาะสมเท่ากับ 1,000 mg/L มีประสิทธิภาพในการกำจัดสารพีวีเอเท่ากับ 14.83% และมีประสิทธิภาพในการกำจัดความขุ่น และค่าซีโอดีเท่ากับ 86.60% และ 8.99% ตามลำดับ กระบวนการโคแอกกูเลชันจึงเป็นเพียงการบำบัดขั้นต้นเพื่อลดความขุ่นก่อนเข้าสู่ระบบอัลตราฟิลเตรชันเมมเบรนเพื่อลดการอุดตันที่ผิวเมมเบรน การศึกษาระบบอัลตราฟิลเตรชันเมมเบรนเพื่อกำจัดสารพีวีเอในน้ำเสียพีวีเอสังเคราะห์โดยไม่ผ่านกระบวนการโคแอกกูเลชัน พบว่าที่ความดันทรานส์เมมเบรนเท่ากับ 2 bar และที่ขนาดรูพรุน 150 kDa มีประสิทธิภาพในการกำจัดสาร พีวีเอมากที่สุดเท่ากับ 90.25% และมีประสิทธิภาพในการกำจัดความขุ่น ค่าซีโอดี เท่ากับ 70.59% และ 83.44% ตามลำดับ ที่ความเข้มข้นน้ำเสียพีวีเอสังเคราะห์ 400 mg/L เมื่อศึกษากระบวนการร่วมโคแอกกูเลชัน-อัลตราฟิลเตรชันในน้ำเสียกระบวนการลอกแป้ง โดยใช้ MgCl2 เป็นสารสร้างตะกอน จากการทดลองพบว่าประสิทธิภาพในการกำจัดสารพีวีเอมากที่สุด คือที่ขนาดรูพรุน 150 kDa
dc.description.abstractalternative	This research aims to remove polyvinyl alcohol (PVA) from synthetic PVA wastewater and desizing wastewater by coagulation and ultrafiltration membrane processes. From the investigation, it was found that the best coagulant in this research was MgCl2 (Magnesium chloride) at dosage of 500 mg/L with 0.1 mg/L nonionic polymer (Poly ethylene oxide) at pH 8. The highest PVA removal efficiency could be obtained from the coagulation process about 21.90%, also for turbidity and COD removal efficiencies approximately 12.5% and 36.95% respectively, when the feed was 10.5 g/L synthetic PVA wastewater. When the desizing wastewater was the feed wastewater, the optimal concentration of MgCl2 as coagulant was 1,000 mg/L, resulting in the percentages of PVA, turbidity and COD removal efficiencies about 14.83, 86.60 and 8.99 respectively. From the results, it can be suggested that coagulation can be the pretreatment to reduce membrane fouling from turbidity before the ultrafiltration process. For the investigation using ultrafiltration membrane for PVA removal in synthetic PVA wastewater without coagulation showed that transmembrane pressure at 2 bar with membrane pore size of MWCO 150 kDa could yield the highest PVA removal with the percentage PVA removal efficiency about 90.25%. The percentages of turbidity and COD removal efficiencies were about 70.59% and 83.44% respectively in 400 mg/L synthetic PVA wastewater. Moreover with desizing wastewater, the combined coagulation using MgCl2 as coagulant with ultrafiltration membrane, it was found that the membrane pore size of MWCO 150 kDa was the best system for PVA removal in desizing wastewater.
dc.language.iso	th
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.relation.uri	http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2017.1401
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.subject.classification	Environmental Science
dc.title	การกำจัดสารพีวีเอในน้ำเสียจากกระบวนการลอกแป้งด้วยกระบวนการร่วมโคแอกกูเลชั่น-อัลตราฟิลเตรชัน
dc.title.alternative	Removal of PVA from desizing wastewater using a combined coagulation and ultrafiltration system
dc.type	Thesis
dc.degree.name	วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	วิศวกรรมสิ่งแวดล้อม
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.identifier.DOI	10.58837/CHULA.THE.2017.1401