Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติที่ใช้ทดสอบสัมประสิทธิ์อัตสหสัมพันธ์ในตัวแบบอัตถดถอยอันดับ 1 แบบมีแนวโน้ม 3 ตัว คือ 1) ตัวสถิติทดสอบที 2) ตัวสถิติทดสอบบูทสแทรปที 3) ตัวสถิติทดสอบดิคกี้-ฟูลเลอร์ ภายใต้เงื่อนไขของค่าสัมประสิทธิ์อัตสหสัมพันธ์อันดับ 1 ของตัวแปรตาม ขนาดตัวอย่าง และลักษณะการแจกแจงของความคลาดเคลื่อนสุ่ม ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยนี้ได้จากการจำลองด้วยเทคนิคมอนติคาร์โล ด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล (Personal Computer ) จำนวน 1,000 ครั้ง สำหรับแต่ละสถานการณ์ที่กำหนดเพื่อคำนวณค่าความน่าจะเป็นของค่าความผิดพลาดประเภทที่ 1 และอำนาจการทดสอบของตัวสถิติทั้ง 3 ตัว ที่ระดับนัยสำคัญ 3 ระดับ คือ 0.01, 0.05 และ 0.10 ผลการวิจัยสรุปได้เป็น 2 ส่วน ดังนี้ 1) ความสามารถในการควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ตัวสถิติทดสอบที สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ ยกเว้นเมื่อขนาดตัวอย่าง เท่ากับ 15 และ 20 ทุกระดับนัยสำคัญ ที่ทำการศึกษาตัวสถิติทดสอบบูทสแทรปที สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ทุกสถานการณ์ตัวสถิติทดสอบดิคกี้-ฟูลเลอร์ สามารถควบคุมความผิดพลาดประเภทที่ 1 ได้ ยกเว้นเมื่อขนาดตัวอย่าง เท่ากับ 15 ที่ระดับนัยสำคัญ 0.01 2) อำนาจการทดสอบ ตัวสถิติทดสอบบูทสแทรปทีและตัวสถิติทดสอบดิคกี้-ฟูลเลอร์ จะให้อำนาจการทดสอบสูงใกล้เคียงกันในหลายสถานการณ์ และตัวสถิติทีให้อำนาจการทดสอบต่ำสุดทุกสถานการณ์ที่ทำการศึกษา
