Abstract:
การให้สินเชื่อของผู้บริหารสถาบันการเงิน หากกระทำโดยหลีกเลี่ยงกฎหมายหรือฝ่าฝืนกฎหมาย จงใจไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย อันเป็นการกระทำโดยทุจริต ย่อมจะทำให้สินเชื่อที่ปล่อยไปกลายเป็นหนี้เสีย หรือหนี้ที่ไม่ก่อให้เกิดรายได้ แม้ว่าทางการจะมีมาตรการกำกับดูแลสถาบันการเงิน และการปรับปรุงแก้ไขกฎหมายให้เข้มงวดมากเพียงใด แต่พบว่าผู้บริหารสถาบันการเงินมีช่องทางที่จะหลีกเลี่ยงได้เสมอ เมื่อผู้บริหารสถาบันการเงินซึ่งเป็นผู้มีวิชาชีพ มีหน้าที่ต้องใช้ความระมัดระวังในการดูแลรักษาผลประโยชน์ และรับผิดชอบต่อเงินฝากของประชาชน หากใช้ดุลพินิจพิจารณาสินเชื่อโดยทุจริต ทำให้เกิดความเสียหายและมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศ โดยทางปฏิบัติผู้บริหารสถาบันการเงินมักสร้างความเสียหาย ให้แก่สถาบันการเงินโดยไม่ต้องรับผิดตามกฎหมาย แม้จะมีบทบัญญัติของกฎหมายที่กำหนดความรับผิดทางอาญา กับผู้บริหารสถาบันการเงินไว้ก็ตาม ดังนั้นการกระทำทุจริตของผู้บริหารสถาบันการเงิน จึงเป็นการยากที่จะตรวจสอบและพิสูจน์ความผิดได้ง่าย ซึ่งการกำกับและตรวจสอบสถาบันการเงินเป็นเพียงมาตรการหนึ่ง สำหรับป้องกันมิให้มีการกระทำความผิดนอกกรอบ ที่กฎหมายกำหนดไว้เท่านั้น การกำหนดกฎหมายที่มีลักษณะเฉพาะที่จะใช้บังคับ กับผู้บริหารสถาบันการเงิน เพื่อประโยชน์ต่อการพิจารณาความรับผิดทางอาญา ทั้งด้านกระบวนการพิจารณา พยานหลักฐาน จะทำให้การบังคับใช้กฎหมายมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น
