การตรวจหาเชื้อรา Pityrosporum ในผู้ที่เป็นโรคเกลื้อนโดยใช้วิธีเพาะและนับเชื้อราบนแผ่นกาว Cyanoacrylate เปรียบเทียบกับการใช้แผ่นกาวใสธรรมดา

Abstract

เพื่อศึกษาการเพาะเชื้อยีสต์ Pityrosporum โดยวิธี cyanoacrylate skin surface stripping (CSSS) ในผู้เป็นเกลื้อนเปรียบเทียบกับวิธีเพาะและนับเชื้อแบบใช้แผ่นกาวใสธรรมดา "tape method" ทำการเพาะจำนวนเชื้อยีสต์ Pityrosporum ในผู้เป็นเกลื้อนโดยใช้วิธี CSSS เอาแผ่นที่ได้ไปวางบนหยดของ Sterile olive oil บน Sabouraud medium แล้วนำไป incubate ที่อุณหภูมิ 37ํC เป็นเวลา 7 วัน จากนั้น นำไปนับจำนวนโคโลนี (colony) ต่อพื้นที่ ผลค่าเฉลี่ยโคโลนีของวิธีการเพาะเชื้อโดยใช้แผ่น CSSS มีค่า 284.91 มากกว่าวิธีใช้แผ่นกาวใสซึ่งมีค่า 251.91 เมื่อวิเคราะห์ผลโดยใช้การทดสอบวิลคอกซันแบบอันดับที่มีเครื่องหมาย ผลพบว่ามีค่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากการศึกษาพบข้อผิดพลาดในการเพาะเชื้อโดยใช้แผ่นกาวใสธรรมดาคือ ปัญหาเรื่องการม้วนและการขุ่น เมื่อหักเอารายที่เพาะแล้วมีปัญหาออกพบว่าวิธี CSSS มีค่าเฉลี่ยโคโลนีเป็น 276.67 ซึ่งน้อยกว่าค่าเฉลี่ย 288.67 ของวิธีใช้แผ่นกาวใส และได้ทำการวิเคราะห์ทางสถิติโดยใช้การทดสอบวิลคอกซันแบบอันดับที่มีเครื่องหมาย ผลพบว่ามีค่าไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเช่นกัน เมื่อเปรียบเทียบความสามารถในการวินิจฉัยโรคโดยใช้เกณฑ์ 20 โคโลนีเป็นตัวแบ่ง พบว่าวิธีเพาะเชื้อที่ใช้แผ่น CSSS มีความสามารถที่จะเพาะเชื้อได้ 55 รายมากกว่าวิธีใช้แผ่นกาวใสธรรมดาที่เพาะเชื้อขึ้นได้เพียง 48 ราย เปรียบเทียบผลการตรวจทั้งสองวิธีโดยใช้การทดสอบแมคนีมาร์พบว่าทั้งสองวิธีมีค่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ผลที่ได้จากการเพาะและนับเชื้อโดยใช้แผ่น CSSS มีความสอดคล้องกับวิธีเพาะเชื้อด้วยแผ่นกาวใสธรรมดา วิเคราะห์ผลโดยใช้ Kappa statistic พบว่ามีค่า 0.7556 ถือว่ามีความสอดคล้องอยู่ในเกณฑ์ดี จากการศึกษาพบว่าวิธีเพาะเชื้อโดยใช้แผ่น CSSS ดีกว่าวิธีใช้แผ่นกาวใส และวิธีนี้สามารถใช้เป็นแบบอย่างในการศึกษาเพาะเชื้อสำหรับโรคติดเชื้อรา Pityrosporum อื่นๆ ได้ โดยเฉพาะในโรคที่มีพยาธิสภาพอยู่ในผิวหนังชั้นลึกน่าจะได้ผลดี