การเพิ่มประสิทธิภาพของลานตากสลัดจ์ โดยการแยกน้ำส่วนบนออกก่อน

Abstract

ศึกษาความเป็นไปได้ของการเพิ่มประสิทธิภาพของลานตากสลัดจ์ โดยการแยกน้ำที่ค้างเป็นชั้นอยู่บนลานตากสลัดจ์ออกจากสลัดจ์ ได้ทดลองบนลานตากจำลองขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 570 มม. สูง 900 มม. ภายในบรรจุชั้นกรอง 3 ชั้น ชั้นล่างเป็นกรวดขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 10-15 มม. หนา 100 มม. ชั้นกลางเป็นทรายหยาบขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 3-5 มม. หนา 100 มม. และชั้นบนสุดเป็นทรายซึ่งมีขนาดประสิทธิผล 0.36 มม. และมีสัมประสิทธิ์ความสม่ำเสมอ 1.48 หนา 350 มม. โดยใช้สลัดจ์ซึ่งนำมาจากระบบบำบัดน้ำเสียแบบต่างๆ ของโรงงานต่างชนิด แปรความเข้มข้นของของแข็งแขวนลอยในสลัดจ์ให้แตกต่างกัน 4 ค่า และแบ่งการทดลองออกเป็น 2 ชุด คือชุดควบคุม (ไม่แยกน้ำใส) และชุดทดลอง (แยกน้ำใสส่วนบนออกหลังสลัดจ์จมตัว) โดยที่แต่ละชุดใช้ปริมาตรสลัดจ์ 76.5 ลิตร (สมมูลกับความหนาของชั้นสลัดจ์เมื่อเริ่มตากเท่ากับ 30 ซม.) เพื่อศึกษาผลของการแยกน้ำใสส่วนบนที่มีต่อเวลาในการตากสลัดจ์ เปรียบเทียบกับกรณีควบคุมซึ่งไม่มีการแยกน้ำใสส่วนบน นอกจากนี้ได้ศึกษาความสัมพันธ์ของความเข้มข้นของของแข็งแขวนลอย, ความต้านทานจำเพาะ (r), capillary suction time (CST) และระยะเวลาตากแห้ง (จนได้ความเข้มข้นของของแข็งในสลัดจ์ไม่น้อยกว่า 20 เปอร์เซ็นต์) และศึกษาสัดส่วนของปริมาณน้ำที่ระบาย ปริมาณน้ำใสที่แยกได้ และปริมาณน้ำที่ระเหยจากสลัดจ์ประเภทหนึ่งๆ ด้วย ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่า หากสลัดจ์มีสมบัติที่แยกเป็นชั้นน้ำอยู่เหนือชั้นสลัดจ์บนลานตาก การแยกน้ำใสส่วนบนออกก็สามารถช่วยลดเวลาในการตากแห้งได้บ้าง (ลดลงได้ 1/2 ถึง 1 วัน) แต่ถ้าสลัดจ์ไม่สามารถแยกเป็นชั้นน้ำที่สามารถดึงออกได้ เวลาในการตากสลัดจ์ให้แห้งเป็นกากของแข็ง (20 เปอร์เซ็นต์ของของแข็ง) สำหรับกรณีชุดควบคุมและกรณีชุดทดสอบก็ไม่แตกต่างกัน และจากการเปรียบเทียบสัดส่วนของปริมาณน้ำทั้ง 3 ส่วน พบว่าปริมาณการระบายและปริมาณน้ำใสส่วนบนที่แยกได้จะลดลง เมื่อความเข้มข้นของของแข็งในสลัดจ์สูงขึ้น สำหรับในส่วนของความสัมพันธ์ของความเข้มข้นของของแข็งแขวนลอย ความต้านทานจำเพาะ (r), capillary suction time (CST) และระยะเวลาตากแห้งพบว่าเมื่อความเข้มข้นของของแข็งแขวนลอยเพิ่มขึ้น ค่า CST และค่าระยะเวลาตากแห้งจะเพิ่มขึ้นด้วย ดังนั้นค่า CST และความเข้มข้นของของแข็งในสลัดจ์ จึงสามารถใช้ในการทำนายเวลาในการตากสลัดจ์ได้ โดยเฉพาะการวัด CST สามารถทำได้ง่ายและใช้เวลาไม่มาก ในขณะที่ความต้านทานจำเพาะไม่สามารถบอกลักษณะความสัมพันธ์ กับพารามิเตอร์อื่นๆ ได้