การเปรียบเทียบประสิทธิภาพทางเทคนิคและต้นทุนดำเนินงานของสายเดินเรือคอนเทนเนอร์

Abstract

งานวิจัยชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาประสิทธิภาพทางเทคนิคของสายเดินเรือคอนเทนเนอร์ของไทย โดยทำการศึกษาเปรียบเทียบประสิทธิภาพสายเดินเรือคอนเทนเนอร์ RCL (สายเดินเรือคอนเทนเนอร์หนึ่งเดียวของไทย) กับสายเดินเรือคอนเทนเนอร์อื่นในภูมิภาคเอเชียอีก 3 สาย ได้แก่ สายเดินเรือ APL (สิงคโปร์), CSCL (จีน) และ OOCL (ฮ่องกง) ในการศึกษานี้ใช้เทคนิค Stochastic Frontier Analysis หรือ SFA และใช้แบบจำลอง The Inefficiency Effects Model for Panel Data เสนอโดย Battese และ Coelli (1995) ผลการศึกษาพบว่าสายเดินเรือ APL มีประสิทธิภาพทางเทคนิคสูงสุดเท่ากับ 0.93642 รองลงมาได้แก่สายเดินเรือ CSCL เท่ากับ 0.90173 สายเดินเรือ OOCL เท่ากับ 0.89850 และสายเดินเรือ RCL เท่ากับ 0.54544 ตามลำดับ ผลการวิเคราะห์ชี้อีกว่ากำลังระวางบรรทุกรวม (Loaded Capacity) และจำนวนเรือในกองเรือ (Number of Vessel) เป็นตัวแปรอธิบายความมีประสิทธิภาพของสายเดินเรือคอนเทนเนอร์อย่างมีนัยสำคัญ สายเดินเรือที่มีกำลังระวางบรรทุกรวมสูงจะมีค่าประสิทธิภาพสูง สายเดินเรือที่มีจำนวนเรือในกองเรือมากจะมีค่าประสิทธิภาพสูง ในขณะที่ขนาดของเรือ (วัดจากระวางบรรทุกเรือเฉลี่ย) และอายุเรือ (วัดจากอายุเรือเฉลี่ย) ไม่ได้อธิบายความมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้จากการศึกษาฟังก์ชั่นการผลิตของสายเดินเรือพบว่าสายเดินเรือคอนเทนเนอร์ของไทยมีลักษณะผลได้ต่อขนาดเพิ่มขึ้น (Increasing Return to Scale) และเน้นใช้ต้นทุนดำเนินงาน (Operating Costs) เป็นปัจจัยหลักในการผลิต อุตสาหกรรมเดินเรือมีแนวโน้มการแข่งขันที่รุนแรงขึ้นซึ่งสะท้อนให้เห็นจากค่าอัตราการเพิ่มขึ้นของผลผลิตเทียบกับอัตราการเพิ่มขึ้นของเวลา (RTP) ที่มีค่าลดลง เมื่อวิเคราะห์ค่าผลกระทบหน่วยสุดท้ายพบว่าต้นทุนดำเนินงานส่งผลกระทบต่อผลผลิตของสายเดินเรือของไทยมากที่สุด