ความสัมพันธ์หว่างปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยจูงใจ กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแนวโน้มการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยจูงใจ กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัย กลุ่มตัวอย่าง คือ พยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการที่ปฏิบัติงานใน โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐ 4 แห่ง จำนวน 148 คน และมหาวิทยาลัยกำกับของรัฐ 3 แห่ง จำนวน 130 คน ซึ่งได้จากการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามปัจจัยส่วนบุคคล ปัจจัยจูงใจ และการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย แบบสอบถามทั้งหมดได้รับการตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาโดยผู้ทรงคุณวุฒิ 5 คน และวิเคราะห์หาค่าความเที่ยงของแบบสอบถามการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ได้เท่ากับ .86 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า 1. พยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐมีแนวโน้มเปลี่ยนสถานภาพเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยร้อยละ 31.1 ส่วนพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ มีแนวโน้มเปลี่ยนสถานภาพเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยมากที่สุด ร้อยละ 47.7 2. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย 2.1 กลุ่มโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐ อายุราชการ และตำแหน่งงานที่ปฏิบัติ มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 ปัจจัยจูงใจทุกด้าน ไม่มีความสัมพันธ์กับ การตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัย ของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการ 2.2 กลุ่มโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยในกำกับของรัฐ ระดับการศึกษา มีความสัมพันธ์กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05 ปัจจัยจูงใจทุกด้าน ไม่มีความสัมพันธ์ กับการตัดสินใจเลือกสถานภาพการเป็นพนักงานมหาวิทยาลัยของพยาบาลวิชาชีพกลุ่มข้าราชการ