การศึกษาพฤติกรรมกล้าแสดงออกของนักศึกษาวิทยาลัยครู ในกรุงเทพมหานครและต่างจังหวัด

Abstract

ในการวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาพฤติกรรมกล้าแสดงออกของนักศึกษาวิทยาลัยครูว่ามีมากน้อยเพียงใด กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาวิทยาลัยครูชาย 200 คนและหญิง 240 คน รวม 440 คน ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ในระดับประกาศนียบัตรวิชาการศึกษาชั้นสูง ปีที่ 2 ปีการศึกษา 2521 สุ่มจากวิทยาลัยครูในกรุงเทพมหานคร 3 แห่งและต่างจังหวัด 3 แห่ง โดยมีสมมุติฐาน คือ (1) นักศึกษาวิทยาลัยครูในกรุงเทพมหานครมีพฤติกรรมกล้าแสดงออกสูงกว่านักศึกษาวิทยาลัยครูในต่างจังหวัด (2) นักศึกษาวิทยาลัยครูชายมีพฤติกรรมกล้าแสดงออกสูงกว่านักศึกษาวิทยาลัยครูหญิง เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูลคือแบบสำรวจพฤติกรรมกล้าแสดงออกซึ่งดัดแปลงมาจาก The Assertion Inventory ของอิลลีน ดี. แกมบริล และเชอรีล เอ. ริชเช (Eileen D. Gambrill and Cheryl A. Richey) จากการใช้ t-test เปรียบเทียบความแตกต่างและหาค่าร้อยละของความถี่ของผู้ที่กล้าแสดงออกและไม่กล้าแสดงออก ปรากฏว่า (1) นักศึกษาวิทยาลัยครูในกรุงเทพมหานครมีพฤติกรรมกล้าแสดงออกสูงกว่านักศึกษาวิทยาลัยครูในต่างจังหวัดอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ซึ่งเป็นไปตามสมมุติฐานที่ตั้งไว้ (2) นักศึกษาวิทยาลัยครูชายมีพฤติกรรมกล้าแสดงออกไม่แตกต่างจากนักศึกษาวิทยาลัยครูหญิง (3) นักศึกษาวิทยาลัยครูที่มีพฤติกรรมกล้าแสดงออกมีเพียงร้อยละ 25 เท่านั้น นอกจากนั้นมีพฤติกรรมไม่กล้าแสดงออก (4) นักศึกษาวิทยาลัยครูเลือกพฤติกรรมที่ต้องการมีความกล้าในการแสดงออกมาขึ้น 3 อันดับแรกคือ การขอร้องให้บุคคลหยุดกระทำการอันเป็นที่รบกวนในที่สาธารณะ การปฏิเสธคำขอยืมของมีค่า และการเริ่มสนทนากับคนแปลกหน้า