การบริหารงานของศูนย์พัฒนาอาชีพ กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย ณ. ตำบลหนองบัว อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี

Abstract

จากแนวความคิดที่ว่าในการพัฒนาประเทศนั้นปัจจัยที่สำคัญที่สุดปัจจัยหนึ่ง คือประชากร ถ้าหากว่าคนมีความสามารถแล้วการพัฒนาทุกสิ่งทุกอย่างก็ย่อมสำเร็จลุล่วงไปด้วยดีอย่างรวดเร็ว ดังนั้นในการพัฒนาประเทศจึงมีความจำเป็นที่ต้องปรับปรุงคุณภาพของประชาชนให้ได้มาตรฐานเป็นประชาชนที่มีคุณภาพจากหลักหารอันนี้เองโครงการศูนย์พัฒนาอาชีพ ซึ่งดำเนินการโดยกรมพัฒนาชุนชน กระทรวงมหาดไทย จึงได้กำเนิดขึ้นเพื่อมุ่งพัฒนาเยาวชนในชนบทให้เป็นเยาวชนที่มีคุณภาพโดยจัดฝึกอบรมเยาวชนที่จบการศึกษาภาคบังคับและไม่มีโอกาสเข้าเรียนในโรงเรียนต่อ ให้มีความรู้ความเข้าใจในเทคนิคใหม่ๆ ในการประกอบอาชีพ เพื่อที่จะสามารถนำความรู้ไปประกอบอาชัพช่วยเหลือตนเอง ครอบครัวต่อไป ศูนย์พัฒนาอาชีพ ต.หนองบัว อ.เมือง จ.กาญจนบุรี จึงเป็นสถานที่ซึ่งให้การฝึกอบรมอาชีพแก่เยาวชนให้มีความรู้และทักษะในการประกอบอาชีพ เพื่อเพิ่มพูนรายได้ให้กับตนเองและครอบครัว การที่เยาวชนจะได้รับประโยชน์และมีความสามารถเพียงใดก็ขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพในการบริหารงานจองศูนย์ฯ ซึ่งเป็นปัจจัยหนึ่งในหลายอย่างที่มีผลกระทบต่อเยาวชนผู้ทำการศึกษาวิจัยจึงได้นำเอาการบริหารงานของศูนย์ฯ มาทำการศึกษาวิจัยวัตถุประสงค์หลักของการศึกษาวิจัยเรื่องนี้คือ มุ่งศึกษาถึงประวัติความเป็นมาและวิวัฒนาการของศูนย์พัฒนาอาชีพ ต. หนองบัว อ.เมือง จ.กาญจนบุรี ตอลดจน ศึกษาวิเคราะห์การบริหารงานขิงศูนย์พัฒนาอาชีพ ต.หนองบัว อ.เมือง จ.กาญจนบุรี เพื่อจะได้ทราบปัญหาข้อขัดช้องในการปฏิบัติงาน ซึ่งจะนำไปสู่ข้อเสนอแนะและแนวทางแก้ไขและจะเป็นประโยชน์ต่อการปรับปรุงการบริหารงานของศูนย์ฯ เพื่อศูนย์ฯ สามารถดำเนินงานได้สัมฤทธิผลตามความมุ่งหมายที่ตั้งไว้ ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ได้อาศัยข้อมูลและโครงร่างทางทฤษฎีจาดเอกสารทางวิชาการ เอกสารทางราชการ หนังสือ การสังเกตการณ์ การสัมภาษณ์ และการออกแบบสอบถาม จากการศึกษาพบว่าปัญหาการบริหารงานของศูนย์ฯ มักประสบปัญหาเกี่ยวกับการขาดแคลนทรัพยากรทางการบริหาร และความไม่คล่องตัวของกระบวนการบริหารซึ่งพอจะสรุปได้ว่า ดังนี้ 1. อัตรากำลังเจ้าหน้าที่ของศูนย์ฯ มีน้อยไม่สมดุลย์กับปริมาณงาน 2. ศูนย์ฯ ขาดอัตรากำลังเจ้าหน้าที่ประจำที่แท้จริงและมีความชำนาญเฉพาะด้าน จึงต้องยืมทรัพยากรจากอำเภอต่างๆ จากจังหวัดกาญจนบุรีมาทำหน้าที่แทน 3. ขาดแคลนวัสดุอุปกรณ์ทั้งที่ใช้ในสำนักงานและที่ใช้ในการฝึกอบรม 4. งบประมาณที่ใช้สำนักงานและที่ใช้ในการฝึกอบรมมีไม่เพียงพอ 5. เกิดความสับสนในสายการบังคับบัญชาและการรายงานเพราะจำนวนเจ้าหน้าที่มีน้อย จึงทำให้เจ้าหน้าที่บางคนต้องรับผิดชอบหลายฐานะ 6. การประเมินผลการฝึกอบรมและติดตามเยาวชนยังทำไม่ต่อเนื่องและจริงจัง 7. การจัดสถานที่ฝึกอบรมยังไม่เหมาะสม เพราะจัดโรงฝึกงานช่างยนต์งานด้านช่างตัดผม งานด้านกิจกรรมพัฒนาสตรี เด็ก และเยาวชน อยู่รวมในอาคารเดียวกัน ทำให้เกิดเสียงรบกวนทำลายสมาธิของผู้เข้ารับการฝึกอบรม นอกจากนี้แล้ว ยังประสบปัญหาทางด้านเยาวชน กล่าวคือ เยาวชนบางคนอ่านและเขียนหนังสือไม่ค่อยได้ทำให้เป็นอุปสรรคต่อการฝึกอบรม ตลอดจนปัญหาการลาออกในระหว่างการฝึกอบรมของเยาวชนเมื่อผิดหวังไม่ได้เรียนวิชาชีพที่ต้องการเนื่องจากไม่ผ่านการทดสอบความถนัดจากศูนย์ฯ จากผลของการศึกษาวิจัยยังค้นพบว่า ทัศนคติของผู้เข้ารับการฝึกอบรมต่อการฝึกอบรมของศูนย์ฯ เป็นไปในทางบวกซึ่งทำให้การฝึกอบรมเป็นไปโดยราบรื่นได้รับความร่วมมือด้วยดี นอกจากนั้นจากการศึกษาวิจัยยังค้นพบว่าเจ้าหน้าที่ผู้ฝึกอบรมส่วนใหญ่มีความสามารถในการถ่ายทอดความรู้เชิงวิชาการให้ผู้เข้ารับการฝึกอบรมได้เข้าใจดี ทำให้ผู้เข้ารับการฝึกอบรมได้รับความรู้และทักษะอย่างเต็มที่