ความสัมพันธ์ระหว่างทักษะคณิตศาสตร์ขั้นมูลฐาน กับความสามารถในการแก้ปัญหา ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่หก

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทักษะคณิตศาสตร์ขั้นมูลฐานกับความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 วิธีดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยสร้างแบบสอบขึ้น 2 ฉบับ คือ แบบสอบทักษะคณิตศาสตร์ขั้นมูลฐานกับแบบสอบการแก้ปัญหา ซึ่งได้ผ่านการตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ และทดลองสอบนักเรียนแล้ว ได้ค่าความเที่ยงของแบบสอบ จากการใช้สูตร คูเดอร์ ริชาร์ดสัน 21 (Kuder Richardson 21) เท่ากับ 0.8599 และ 0.5729 ตามลำดับ กลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ทดสอบเป็นนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียนในสังกัดการประถมศึกษาจังหวัดชุมพร กรมสามัญศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ จำนวน 3 โรง รวมตัวอย่างประชากรทั้งหมด 300 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่ามัชฌิมเลขคณิต ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน (Pearson’s Product Moment Correlation Coefficient) และสร้างสมการถดถอย (Regression Equations) ผลการวิจัย 1. ทักษะคณิตศาสตร์ขั้นมูลฐานกับความสามารถในการแก้ปัญหามีความสัมพันธ์ต่อกันในทางบวก โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์รวมเท่ากับ 0.6495 ทั้งนี้ทักษะการคำนวณมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์มากที่สุดคือเท่ากับ 0.5170 ส่วนทักษะการเปรียบเทียบมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์น้อยที่สุดคือเท่ากับ 0.2618 โดยทุกค่ามีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 2. คะแนนสอบทักษะคณิตศาสตร์ขั้นมูลฐานกับคะแนนแบบสอบการแก้ปัญหาสามารถใช้พยากรณ์คะแนนซึ่งกันและกันได้