การวิเคราะห์เนื้อหาหนังสือเรื่องฟื้นความหลังของพระยาอนุมานราชธน เพื่อการบริการเอกสารสนเทศ

Abstract

การวิจัยเรื่องนี้เป็นการวิเคราะห์เนื้อหาเรื่อง ฟื้นความหลัง ฉบับพิมพ์ครั้งแรกเล่ม 1 พ.ศ. 2510 เล่ม 2 พ.ศ. 2511 เล่ม 3 พ.ศ. 2512 และเล่ม 4 พ.ศ. 2513 ของพระยาอนุมานราชธน เนื่องจากหนังสือชุดนี้มีคุณค่าทางประวัติศาสตร์ไทย ชีวประวัติ ขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรม เป็นต้น การวิเคราะห์กระทำโดยแยกแยะเนื้อหาในหนังสือชุดนี้ออกตามสาขาวิชา เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ในการให้บริการเอกสารสนเทศ วิธีดำเนินการวิจัย เป็นการวิจัยด้วยวิธีวิเคราะห์เนื้อหา โดยศึกษาเนื้อหาจากหนังสือ ฟื้นความหลัง อย่างละเอียด พร้อมทั้งศึกษาชีวประวัติของพระยาอนุมานราชธน การวิเคราะห์เนื้อหาใช้เกณฑ์จากคู่มือการกำหนดหัวเรื่องของสมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย หัวเรื่องของหอสมุดรัฐสภาอเมริกัน และระบบการจัดหมู่หนังสือแบบทศนิยมของดิวอี้ การเก็บรวบรวมข้อมูลใช้วิธีบันทึกเรื่องย่อจากหนังสือเป็นเรื่องๆ ลงในบัตรขนาด 5˝ × 7˝ ให้เลขที่เล่มและเลขหน้าที่มีเรื่องนั้นๆอย่างชัดเจน พร้อมทั้งให้หัวเรื่อง นับความถี่ว่าพูดหัวเรื่องอะไรซ้ำกันกี่ครั้ง รวมคะแนนความถี่ของแนวความคิดในแต่ละหัวข้อ พร้อมทั้งหาค่าร้อยละของความถี่สำหรับแนวความคิดในแต่ละหัวข้อ และแสดงในรูปแผนภูมิแท่ง ผลการวิจัยเรื่อง ฟื้นความหลัง ปรากฏว่าสาขาวิชาสังคมศาสตร์มีเนื้อหามากที่สุดร้อยละ 57.64 ของเนื้อหาทั้งหมด รองลงมาได้แก่สาขาวิชามนุษยศาสตร์ มีเนื้อหาร้อยละ 32.14 ของเนื้อหาทั้งหมด ส่วนสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ มีเนื้อหาน้อยที่สุด เพียงร้อยละ 10.22 ของเนื้อหาทั้งหมด ข้อเสนอแนะของผู้วิจัยสำหรับการวิจัยขั้นต่อไป คือ ควรจะมีการวิเคราะห์เนื้อหาหนังสือรวมความรู้อื่นๆ หรืองานรวมเรื่องอื่นๆ เพื่อเป็นการรวบรวมข้อมูลสำหรับสร้างหนังสืออ้างอิงประเภทนามวิทยานุกรม (Cyclopedia of Names) ได้ ซึ่งจะเป็นประโยชน์ สำหรับงานบริการเอกสารสนเทศของห้องสมุด