การถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศจากวรรณกรรมสู่ภาพยนตร์เรื่อง "จัน ดารา"

Abstract

การวิจัยเรื่อง การถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศจากวรรณกรรมสู่ภาพยนตร์เรื่อง “จัน ดารา” นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงลักษณะของการถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศจากสื่อนวนิยายโดยการเปรียบเทียบกับสื่อภาพยนตร์ และปัจจัยที่มีผลต่อการถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศ โดยอาศัยแนวคิดเรื่องการเชื่อมโยงเนื้อหา (Intertextuality) และวิเคราะห์เชิงสัญญะวิทยา มาเป็นกรอบในการศึกษาวิจัย ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ ผลการวิจัย พบว่า การถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศซึ่งประกอบไปด้วย ความบกพร่องทางเพศ กามวิปริต และการทำแท้ง ในสื่อนวนิยายเรื่อง จัน ดารา ใช้ลักษณะของการถ่ายโยงเนื้อหาใน 3 ประเด็น ซึ่งประกอบไปด้วย 1. การใช้การบรรยาย 2. การใช้การเปรียบเทียบ 3. การใช้บทสนทนาในการสื่อเนื้อหาทางเพศ ส่วนการถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศในสื่อภาพยนตร์ ใช้ลักษณะของการถ่ายโยงเนื้อหาใน 5 ประเด็น ซึ่งประกอบไปด้วย 1. การใช้การบรรยาย 2. การใช้การเปรียบเทียบ 3. การใช้บทสนทนา 4. การใช้ภาพในการสื่ออารมณ์ทางเพศของตัวละคร และ 5. การใช้เสียงในการสื่ออารมณ์ทางเพศของตัวละคร เมื่อมีการนำเนื้อหาทางเพศที่ปรากฏในสื่อนวนิยายมาศึกษาเปรียบเทียบถึงการถ่ายโยงเนื้อหาทางเพศกับสื่อภาพยนตร์เรื่อง จัน ดารา สามารถสรุปได้ว่า ในสื่อภาพยนตร์ส่วนใหญ่มีการคงเดิมเนื้อหาตามนวนิยาย มีการเพิ่มเติม การปรับเปลี่ยน และการตัดทอนเนื้อหาในระดับที่ใกล้เคียงกันทั้งนี้ เกิดจากปัจจัยที่มีต่อการถ่ายโยงเนื้อหา ซึ่งประกอบไปด้วย 3 ปัจจัย คือ 1. ปัจจัยที่เอื้ออำนวยต่อการถ่ายโยงเนื้อหา อันได้แก่ การใช้องค์ประกอบทางเทคนิคภาพยนตร์และการใช้สัญญะ 2. ปัจจัยที่เป็นอุปสรรคต่อการถ่ายโยงเนื้อหา ซึ่งประกอบไปด้วย บรรทัดฐานของสัมคมไทยและพระราชบัญญัติของภาพยนตร์ไทย พ.ศ. 2473 และ 3. ปัจจัยที่เกี่ยวกับคุณสมบัติของสื่อทั้งสองประเภท