การวิเคราะห์และเลือกผลงานของนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัย มาใช้ในการสอนแต่งคำประพันธ์ในระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย

Abstract

วัตถุประสงค์ การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาและวิเคราะห์บทร้อยกรองร่วมสมัยในด้านแนวความคิด และกลวิธีในการเขียน เพื่อที่จะนำผลที่ได้มาเสนอในการปรับปรุงการเรียนการสอนแต่งคำประพันธ์ในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายให้เหมาะกับยุคสมัยยิ่งขึ้น วิธีดำเนินการค้นคว้าและวิจัย 1. นำผลการค้นคว้าเกี่ยวกับบทร้อยกรองเด่นๆของนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัย ซึ่งเป็นผลงานวิจัยของนางสาวนัยนา สุทธิธรรม มาคัดเลือกนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัยสืบต่อไป 2. สร้างแบบสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัย โดยมีตัวอย่างผลงานของนักเรียนประกอบให้ผู้ทรงคุณวุฒิ 18 ท่านซึ่งเป็นอาจารย์ผู้สอนภาษาไทย ผู้เชี่ยวชาญภาษาไทย ฯลฯ แสดงความคิดเห็น และให้อันดับความเชื่อถือที่มีต่อนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัย 3. นำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ เพื่อคัดเลือกนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัยที่ได้รับความเชื่อถือสูงที่สุด 4 คน 4. ศึกษาวิเคราะห์บทร้อยกรองของนักเขียนทั้ง 4 คน ในด้านแนวความคิดและกลวิธีในการเขียน (ชนิดรูปแบบคำประพันธ์ และศิลปการประพันธ์) 5. เปรียบเทียบแนวความคิดและกลวิธีในการเขียนที่วิเคราะห์ได้กับนักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัย 4 คนซึ่งปรากฏในผลงานวิจัยของนางสาวนัยนา สุทธิธรรม 6. ศึกษาหลักสูตรการสอนแต่งคำประพันธ์ในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย 7. เสนอแนะวิธีสอนแต่งคำประพันธ์ในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย โดยอาศัยผลที่วิเคราะห์ได้ ผลการวิจัย 1. นักเขียนบทร้อยกรองร่วมสมัย 4 คน ที่ได้รับความเชื่อถือจากผู้ทรงคุณวุฒิ คือ “ทีปกร”, เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์, จินตนา ปิ่นเฉลียว, และ “ทวีปวร” 2. จากการวิเคราะห์บทร้อยกรองของนักเขียนร่วมสมัยทั้ง 4 คนปรากฎว่านักเขียนบทร้อยกรองทั้ง 4 คน มีแนวความคิดกว้างขวางในเรื่องต่างๆที่แตกต่างกันมาก ส่วนแนวความคิดร่วมที่มีเหมือนๆกันคือ แนวความคิดเกี่ยวกับสภาพสังคมและการเมืองและการจรรโลงสังคม ส่วนกลวิธีในการเขียน นักเขียนบทร้อยกรองทั้ง 4 คนยึดถือฉันทลักษณ์โบราณอยู่ บางคนพยายามดัดแปลงโดยไม่จำกัดคณะหรือสัมผัสที่เคร่งครัดนัก และใช้คำประพันธ์หลายชนิดมาแต่งสลับกัน ในบางบทได้นำเอาเพลงพื้นบ้าน หรือบทร้อยกรองจากวรรณคดีเก่าๆ ซึ่งมีชื่อเสียงมาผสมผสานกับความคิดใหม่ ทางด้านการใช้คำ พบว่ามีทั้งการใช้ถ้อยคำตรงไปตรงมา การใช้คำอ่อนหวานเลือกสรรคำอย่างประณีต การใช้คำรุนแรง หรือคำไม่สุภาพ แนวการเขียนส่วนใหญ่มีทั้งผู้แต่งในลักษณะ “ศิลปเพื่อศิลป” และ “ศิลปรเพื่อชีวิต” อย่างไรก็ตามผู้วิจัยพบว่าแง่มุมการเขียน เน้นการสะท้อนภาพสังคมและการเมือง ในแง่มุมต่างๆกว้างขวาง และลึกซึ้งยิ่งขึ้น และมีแนวความคิดหลายประการที่แตกต่างจากแนวความคิดของนักเขียน ในผลงานของนางสาวนัยนา สุทธิธรรม ข้อเสนอแนะ ผู้วิจัยได้ศึกษาหลักสูตรภาษาไทย ที่เกี่ยวข้องกับการนเรียนการสอนแต่งคำประพันธ์ในชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย และดได้เสนอแนะการสอนแต่งคำประพันธ์ในหัวข้อต่งๆ คือ ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับบทร้อยกรอง และการดำเนินการสอนแต่งบทร้อยกรองโดยเน้นการเตรียมคำ การศึกาแนวความาคิดของนักเขียนบทร้อยกรองที่มีชื่อเสียง การลำดับแนวความคิด การเลือกฉันทลักษณ์ให้สัมพันธ์กับเนื้อหาที่นำมาแต่ง การใช้ถ้อยคำในบทร้อยกรอง การขึ้นต้นบทร้อยกรอง การจบบทร้อยกรอง การตั้งชื่อเรื่อง กิจกรรมและอุปกรณ์การสอนและการวัดผล