ผลของความหนาแน่นของลูกกุ้งก้ามกราม Macrobrachium rosenbergii de man ที่เลี้ยงในบ่อดินแบบพื้นบ้านต่อการเติบโตและผลผลิต

Abstract

ได้มีการศึกษาเปรียบเทียบการเลี้ยงกุ้งก้ามกรามที่ความหนาแน่น 3 ระดับคือ 5 ตัวต่อตารางเมตร 7 ตัวต่อตารางเมตรและ 9 ตัวต่อตารางเมตร ในบ่อดินแบบพื้นบ้าน อาหารที่ใช้เลี้ยงเป็นอาหารสำเร็จรูป ทำขึ้นเองประกอบด้วยปลาป่น, รำ, ปลายข้าว, เปลือกกุ้ง, ไวตามินและเกลือแร่ โดยมีอัตราส่วนคงที่ ซึ่งจะมีระดับโปรตีนร้อยละ 30.16 รวมระยะเวลาทั้งสิ้น 10 เดือน ผลปรากฏว่าการเจริญเติบโตของกุ้งก้ามกรามไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ อัตราเจริญเติบโตของกุ้งที่เลี้ยงที่ระดับความหนาแน่ง 5, 7 และ 9 ตัวต่อตารางเมตรมีค่าเท่ากับ 1.1, 1.41 และ 1.44 เซนติเมตรต่อเดือน ตามลำดับ หรือเป็นน้ำหนักเท่ากับ 1.71, 1.66 และ 2.3 กรัมต่อเดือน ตามลำดับมีอัตราการรอดของกุ้งก้ามกรามเท่ากับร้อยละ 26.84, 25.04 และ 29.51 ตามลำดับ ผลผลิตทั้งหมดเท่ากับ 40.45, 67.4 และ 108.92 กิโลกรัมตามลำดับ แสดงว่าการเลี้ยงกุ้งก้ามกรามที่ระดับความหนาแน่น 9 ตัวต่อตารางเมตร มีแนวโน้มที่จะให้ผลผลิตสูงกว่าการเลี้ยงที่ระดับ 5 ตัวหรือ 7 ตัวต่อตารางเมตรอัตราการเปลี่ยนน้ำหนักอาหารเป็นน้ำหนักกุ้งเท่ากับ 5.28 : 1, 7.09 : 1, และ 7.58 : 1 ที่ระดับความหนาแน่น 5 ตัว, 7 ตัวและ 9 ตัวต่อตารางเมตร ตามลำดับ ความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหนักและความยาวของกุ้งก้ามกรามที่ความหนาแน่นทั้ง 3 ระดับนี้จะเป็นไปตามกฏกำลังสาม ความผันแปรของฤดูกาลมักจะเป็นอุปสรรคต่อการเลี้ยงกุ้งก้ามกรามในบ่อดินแบบพื้นบ้านเป็นอย่างมาก เนื่องจากพบว่าในฤดูแล้งจะขาดแคลนน้ำที่จะนำมาใช้ในการเลี้ยง อันจะเป็นปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อการเจริญเติบโต อัตราการตาย รวมทั้งผลผลิตในแต่ละปีด้วย