อิทธิพลของความคล้ายของสิ่งเร้าและพื้นฐานทางศิลปศึกษา ที่มีต่อการจำแนกและการจำสี

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาเพื่อเปรียบเทียบการจำแนกและการจำสี (ซึ่งมีความคล้ายคลึงกันในส่วนผสมของสี) ของผู้ที่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาและผู้ที่ไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาว่าต่างกันหรือไม่เพียงไร กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตระดับปริญญาตรีที่กำลังศึกษาอยู่ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปีการศึกษา 2521 จำนวน 120 คน มีช่วงอายุตั้งแต่ 17 ปี ถึง 25 ปี ทดสอบโดยเสนอให้ผู้รับการทดลองเรียนคู่สัมพันธ์สิ่งเร้าสีที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นเองเป็นรายกลุ่มโดยวิธีการสุ่มจากนิสิตที่มีพื้นฐานและไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษา ข้อมูลที่ได้นำมาหาค่าเฉลี่ย วิเคราะห์ความแปรปรวน 3 ตัวแปร ผลการวิจัยสรุปดังต่อไปนี้ 1. นิสิตที่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาสามารถจำแนกและจำสีจากคู่สัมพันธ์ได้ดีกว่านิสิตที่ไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษา โดยสามารถตอบคู่สัมพันธ์ได้ค่าเฉลี่ยร้อยละของจำนวนคู่ที่ตอบถูกมากว่าในทุกรอบที่เรียนคู่สัมพันธ์และอัตราการผสมสี และในการเรียนคู่สัมพันธ์สีที่มีอัตราส่วนการผสมน้อยจะใช้ค่าเฉลี่ยร้อยละของจำนวนคู่ที่ตอบถูกน้อยกว่าการเรียนคู่สัมพันธ์สีที่มีอัตราส่วนการผสมมากกว่าทั้งนิสิตที่มีและไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษา ประเภทผู้รับการทดลองที่แบ่งเป็นผู้ที่มีพื้นฐานและไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษา แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 (F(1,120 = 6.85) รอบที่เรียนแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 (F 2,200 = 4.71) อัตราส่วนการผสมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 (F 2,200 = 4.71) 2. นิสิตที่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาจำแนกและจำสีได้เร็วกว่านิสิตที่ไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาโดยที่ใช้ค่ามัชฌิมเลขคณิตของจำนวนรอบถึงเกณฑ์ในการจำแนกและจำสีน้อยกว่าในทุก ๆ อัตราการผสม และทั้งนิสิตที่มีและไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาใช้ค่ามัชฌิมเลขาคณิตของจำนวนรอบถึงเกณฑ์ในสีที่มีอัตราการผสมน้อย ๆ มากวาสีที่มีอัตราการผสมมาก ๆ ประเภทของผู้รับการทดลองที่แบ่งเป็นนิสิตที่มีพื้นฐานและไม่มีพื้นฐานทางศิลปศึกษาแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 (F 1,120 = 6.85) ส่วนอัตราร้อยละของการผสมสีมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 (F 2,120 = 4.79)