ความสัมพันธ์ระหว่างลมมรสุมกับความผันแปรตามฤดูกาลของคลอโรฟิลล์-เอในมหาสมุทรอินเดีย โดยใช้ข้อมูลจากชีวินด์และชีวิฟ

Abstract

การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการเปลี่ยนแปลงของปริมาณคลอโรฟิลล์-เอ กับระบบของลมมรสุมในมหาสมุทรอินเดีย โดยใช้ข้อมูลดาวเทียมแสดงปริมาณคลอโรฟิลล์-เอ ของสิ่งมีชีวิตในทะเล ซึ่งตรวจวัดได้ด้วยเครื่องมือ Sea-viewing Wide Field-of-view Sensor (SeaWiFS) ที่ติดตั้งบนดาวเทียมร่วมกับข้อมูลลมเฉลี่ยรายเดือนจาก QuikSCAT/SeaWind เป็นกรณีศึกษา พบว่าระบบของลมมรสุมมีผลต่อปริมาณคลอโรฟิลล์-เอ ของสิ่งมีชีวิตในทะเลซึ่งสามารถใช้เป็นเครื่องมือบ่งชี้ถึงศักยภาพของการเป็นผู้ผลิตขั้นปฐมภูมิ (primary producer) ในห่วงโซ่อาหาร โดยพบว่าลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือพัดปกคลุมในช่วงระหว่างเดือนธันวาคมถึงเดือนมีนาคม และลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้พัดปกคลุมในช่วงระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม สัมพันธ์กับการเกิดคลอโรฟิลล์-เอ โดยในมหาสมุทรอินเดียตอนเหนือ จะมีความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์-เอ ในช่วงลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้สูงกว่าในช่วงลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ ส่วนในมหาสมุทรอินเดียตอนใต้จะมีความเข้มข้นของคลอโรฟิลล์-เอ สูงในช่วงลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ รวมทั้งได้ทำการศึกษารูปแบบของร่องความกดอากาศต่ำพบว่าในช่วงลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ แนวร่องความกดอากาศต่ำได้เลื่อนขึ้นไปอยู่บนแผ่นดินในระหว่างเดือนมิถุนายนถึงเดือนสิงหาคม แล้วจะเลื่อนกลับลงมาอีกครั้งในเดือนกันยายน