การศึกษาการอ่านโดยการขีดเส้นใต้

Abstract

การวิจัยนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อทดลองว่า นักเรียนที่อ่านโดยการขีดเส้นใต้จำได้ดีกว่านักเรียนที่อ่านธรรมดาหรือไม่ และเวลาที่ใช้ในการทบทวนมีผลต่อการจำหรือไม่ ตัวอย่างประชากรที่ใช้ในการวิจัยนี้คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนผดุงดรุณี โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรมหาวิทยาลัย โรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนวิทยาลัย ปีการศึกษา 2519จำนวน 320 คน ซึ่งตัวอย่างประชากรนี้จะถูกสุ่มอย่างง่าย เพื่อแบ่งเป็น 4 กลุ่มคือ กลุ่มที่ 1 อ่านโดยการขีดเส้นใต้และใช้เวลาในการทบทวนเนื้อเรื่องที่อ่าน 10 นาที กลุ่มที่ 2 อ่านโดยการขีดเส้นใต้และใช้เวลาในการทบทวนเนื้อเรื่องที่อ่าน 20 นาที กลุ่มที่ 3 อ่านธรรมดาและใช้เวลาในการทบทวนเนื้อเรื่องที่อ่าน 10 นาที กลุ่มที่ 4 อ่านธรรมดาและใช้เวลาในการทบทวนเนื้อเรื่องที่อ่าน 20 นาที ในการเก็บรวบรวมข้อมูลนั้น ให้นักเรียนที่ผู้วิจัยนำมาให้อ่าน 3 เรื่องแล้วให้อ่านทบทวนทีละเรื่อง และให้สอบด้วยแบบสอบวัดความสามารถในการจำที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นทีละเรื่องไป แล้วนำข้อมูลที่ได้มาคำนวณหาค่ามัชฌิมเลขาคณิตและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนในการทดสอบความมีนัยสำคัญของความแตกต่างของคะแนนความสามารถในการจำโดยเฉลี่ยนั้น ใช้การวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมแบบ 2 x 2 โดยมีคะแนนความสามารถในการอ่าน ซึ่งแสดงได้ด้วยคะแนนสอบไล่วิชาภาษาไทย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 ของกลุ่มตัวอย่างเป็นตัวแปรร่วมและเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยที่แตกต่างกันโดยใช้ค่าเฉลี่ยที่ปรับแล้ว ซึ่งผลปรากฏดังต่อไปนี้ 1.คะแนนความสามารถในการจำของนักเรียนที่อ่านโดยการขีดเส้นใต้สูงกว่าคะแนนความสามารถในการจำของนักเรียนที่อ่านธรรมดา ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .01 2.คะแนนความสามารถในการจำ ของนักเรียนที่อ่านทบทวน 10 นาทีไม่แตกต่างกับคะแนนความสามารถในการจำของนักเรียนที่อ่านทบทวน 20 นาที ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05 3.ปฏิกิริยาร่วมของวิธีการอ่านและช่วงเวลาที่ใช้ในการทบทวนมีผลร่วมกันต่อคะแนนความสามารถในการจำแตกต่างกัน ที่ระดับความมีนัยสำคัญ .05