การศึกษาลักษณะทางกายภาพที่พึงประสงค์ของถนนคนเดิน : กรณีศึกษาถนนท่าแพ จังหวัดเชียงใหม่

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะพึงประสงค์ทางกายภาพของถนนคนเดิน, ประเภทของกิจกรรมและลักษณะพฤติกรรมเฉพาะของกิจกรรมในถนนคนเดิน เพื่อนำไปสู่แนวทางการ พัฒนาถนนคนเดิน กรณีศึกษาถนนท่าแพ จังหวัดเชียงใหม่ โดยการศึกษาแบ่งออกเป็น 3 ส่วน คือ ส่วนที่ 1 : เป็นการสำรวจความคิดเห็นของผู้มาใช้ถนนในลักษณะของแบบสอบถาม ส่วนที 2 : เป็นการค้นคว้าหลักการและทฤษฎีสากลต่างๆ ตั้งแต่ช่วง ค.ศ.1965 -ค.ศ.2003 ส่วนที่ 3 : เป็นการรวมผลการศึกษา 2 ส่วนแรกเข้าด้วยกัน เพื่อหาข้อสรุปและข้อเสนอแนะ ผลการศึกษาพบว่า ความคิดเห็นของผู้ใช้ถนนให้ความสำคัญกับเรื่องกิจกรรม และการใช้พื้นที่ มากกว่าเรื่องความงามและการรับรู้ โดยความสำคัญลำดับแรกเป็นเรื่องของกิจกรรมภายในถนนที่ตรง กับความต้องการของผู้ใช้ ลำดับที่สองเป็นเรื่องของสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ได้แก่ ความปลอดภัย และความสบายในการใช้งาน ลำดับที่สามเป็นเรื่องของคุณภาพความงามทางสายตานอกจากนี้ยังพบว่าการบริหารจัดการเป็นส่วนสำคัญของการปิดถนนคนเดิน เนื่องจากปัญหาต่างๆ ที่พบไม่เพียงเกิดจาก รูปแบบกิจกรรมและการออกแบบ แต่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการอยู่มาก การบริหารจัดการในที่นี้ได้ แก่ การรักษาความสะอาด, การจัดระเบียบการใช้พื้นที่, การรักษาความปลอดภัย, การเข้าถึงพื้นที่, การจัดการเส้นทางจราจร ข้อเสนอแนะสำหรับถนนท่าแพเมื่อศึกษาจากความคิดเห็นผนวกกับหลักการและทฤษฎีสากล แล้ว พบว่าหากจะปิดถนนท่าแพเป็นถนนคนเดินในระยะยาว ควรจะพิจารณาประเด็นเพิ่มใน 3 ส่วน คือ 1.ส่วนป้องกัน ได้แก่ การสนับสนุนให้เกิดความปลอดภัยในการใช้พื้นที่ 2. ส่วนที่เอื้อต่อการเกิด พฤติกรรมหลากหลายทั้ง การเดิน, การยืนและพักผ่อน, การนั่ง, การมองและการสังสรรค์ 3. ส่วนของการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสมกับความเพลิดเพลิน ได้แก่ การเพิ่มพื้นที่เปิดโล่ง, การจัดพื้นที่ให้มี ร่มเงา และ ความงามทางสายตา