การผันแปรของการปรับตั้งช่องห่างลูกรีดสำหรับกระบวนการผลินเหล็กแผ่นรีดร้อนโดยใช้โปรแกรมจำลองการรีด

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเงื่อนไขการปรับตั้งค่าชดเชยช่องห่างระหว่างลูกรีดในการ ผลิตเหล็กแผ่นรีดร้อนเพื่อแก้ไขปัญหาข้อบกพร่องความหนาของเหล็กแผ่นรีดร้อน การวิจัยจะทำการทดลองที่เหล็กแผ่นขนาดความหนา 7.7 ม.ม. หน้ากว้าง 5 ฟุต ซึ่งเป็น ขนาดที่มีการผลิตค่อนข้างมาก โดยการศึกษาปัจจัยของค่าแรงกดในครั้งสุดท้ายของการรีด (Force Last Pass) และค่าของการลดความหนาในครั้งสุดท้ายของการรีด (Draft Last Pass) ที่มีต่อความหนาของแผ่นเหล็กที่ผ่านรีดครั้งสุดท้ายโดยโปรแกรมจำลองการรีด การศึกษาได้กำหนดสภาวะสึกหรอจากการใช้งานของลูกรีด (Wear Crown) ที่ 0.25, 0.15 และ 0.05 ม.ม. นำผลที่ได้ของการจำลองการรีดไปทดสอบหาความสัมพันธ์ระหว่างค่าชดเชยช่องห่าง ระหว่างลูกรีด (Gap Trim) กับปัจจัยแรงกดและการลดช่องว่างครั้งสุดท้าย เพื่อปรับแก้ให้เหล็กแผ่น ได้ความหนาตามต้องการสุดท้ายได้นำค่าที่ได้ไปทำการทดลองใช้กับกระบวนการผลิตจริงโดยควบคุมอุณหภูมิของวัสดุที่ 1180°C และทำการเก็บข้อมูลเปรียบเทียบผลต่อไป ผลการวิจัยพบว่า (1) ค่าปรับชดเชยการผันแปรที่ได้จากการวิจัยสามารถนำไปใช้ในการรีดจริงได้ดี โดยสามารถลดข้อบกพร่องความหนาเทียบกับช่วงก่อนการทดลองจากเดิมร้อยละ 9.9 ลด ลงเหลือร้อยละ 3.35 ของปริมาณการผลิต (2) ผลจากการควบคุมปัจจัยและค่าปรับชดเชยที่ได้ช่วยทำให้การควบคุมความหนาของเหล็กแผ่นมีเสถียรภาพดีขึ้น ลดค่าการเบี่ยงเบนของค่าความหนาผลิตกัณฑ์