การประยุกต์ใช้แบบจำลองครอสเนสเต็ดโลจิตเพื่อการวิเคราะห์การเลือกรูปแบบการเดินทาง

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาแบบจำลองทางคณิตศาตร์ สำหรับทำนายการเลือกรูปแบบการเดินทางในกรุงเทพมหานคร โดยให้ความสนใจกับการเดินทางด้วยรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนที่มีการเชื่อมต่อกับรูปแบบการเดินทางอื่น ในการพัฒนาแบบจำลอง การวิจัยประยุกต์ใช้รูปแบบของแบบจำลองประเภทครอสเนสเต็ดโลจิต ซึ่งเป็นรูปแบบที่สามารถจำลองสหสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างทางเลือกในการเดินทางและได้ทำการวิเคราะห์เปรียบเทียบกับแบบจำลองพื้นฐานประเภทมัลติโนเมียลโลจิต และแบบจำลองประเภทเนสเต็ดโลจิต การวิจัยนี้แบ่งทางเลือกการเดินทางทั้งหมดออกเป็น 4 ทางเลือก ได้แก่ (1) การเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนบุคคล (2) การเดินทางด้วยรถโดยสารประจำทาง (3) การเดินทางด้วยรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน และ (4) การเดินทางเชื่อมต่อระหว่างรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนกับรถโดยสารประจำทาง ทั้งนี้การพัฒนาแบบจำลองได้ใช้ข้อมูลที่เก็บด้วยเทคนิค Revealed Preference การศึกษาพบว่า แบบจำลองทั้งสามประเภทให้ผลการวิเคราะห์ที่ไม่แตกต่างกันมากนัก นอกจากนี้ แบบจำลองทั้งสามประเภทได้ให้ผลที่สอดคล้องกันว่า โดยทั่วไป ผู้เดินทางมักจะไม่ค่อนนิยมเลือกเดินทางด้วยรูปแบบการเดินทางที่ต้องมีการต่อรถระหว่างรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนกับรถโดยสารประจำทาง อันเป็นผลจากความไม่สะดวกที่เกิดจากการต่อรถ ดังนั้น นโยบายส่งเสริมการใช้รถไฟฟ้าควรให้ความสนใจกับการอำนวยความสะดวกกับการเชื่อมต่อระหว่างรถไฟฟ้ากับระบบเชื่อมต่ออื่นๆ