การสร้างแบบสอบภาคปฏิบัติสาขาวิชาช่างไฟฟ้ากำลัง เพื่อคัดนักศึกษาเข้าศึกษาในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อสร้างแบบสอบภาคปฏิบัติ สาขาวิชาช่างไฟฟ้ากำลังสำหรับคัดเลือกนักศึกษาเข้าศึกษาในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง เป็นการวัดผลสัมฤทธิ์ผู้เข้าสอบเป็นรายบุคคล แบบสอบฉบับนี้ประกอบด้วย 2 ส่วน คือ ส่วนแรกเป็นโจทย์ข้อสอบสำหรับผู้เข้าสอบ ดำเนินการสร้างตามแบบการสร้างข้อสอบในแบบสอบอิงเกณฑ์ประเภทอิงโดเมน (Domain Referenced Test) ส่วนที่สองแบบสอบ คือ แบบประเมินผลการปฏิบัติงานมีลักษณะเป็นแบบรายการตรวจสอบ (Check list ) ในการสอบ การสร้างโจทย์ข้อสอบมีการสร้างดังนี้ คือ กำหนดประโยคโดเมนซึ่งมีทั้งหมด 4 โดเมน แล้วเขียนพฤติกรรมย่อยหรือจุดประสงค์เชิงพฤติกรรมในแต่ละโดเมน สร้างข้อสอบหลายๆ ข้อ วัดแต่ละจุดประสงค์เชิงพฤติกรรม สุดท้ายก็ทำการสุ่มข้อสอบเพื่อเป็นตัวแทนของโดเมน ได้ข้อสอบทั้งหมดของแบบสอบชุดนี้ 13 ข้อ ตรวจสอบความตรงตามเนื้อหาของแบบสอบโดยใช้วิธีการของโรวิเนลลี และ แฮมเบลตัน ซึ่งเป็นการใช้ผู้เชี่ยวชาญเนื้อหาวิชาเป็นผู้ประเมินตรวจสอบการประมาณค่าความเที่ยงของแบบสอบทั้งฉบับและในแต่ละโดเมนโดยใช้วิธีไบโนเมียล สำหรับการให้คะแนนผู้เข้าสอบนั้นผู้เข้าสอบแต่ละคนจะถูกผู้บริหารแบบสอบ 2 คน เป็นผู้สังเกตการณ์ปฏิบัติงานและให้คะแนน โดยใช้แบบประเมินผลการปฏิบัติงานที่สร้างขึ้นโดยผู้วิจัย ดำเนินการประมาณค่าความเที่ยงของแบบประเมินตามวิธีการของกิลฟอร์ด กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษามี 2 กลุ่ม คือ กลุ่มแรกเป็นนักศึกษาแผนกวิชาช่างไฟฟ้ากำลังระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ วิทยาลัยเทคนิคมีนบุรีจำนวน 20 คน ให้ทดสอบเพื่อเป็นการทดลองแบบสอบ ส่วนอีกกลุ่มคือ ผู้สมัครสอบเข้าศึกษาในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง สาขาวิชาช่างไฟฟ้ากำลัง วิทยาลัยเทคนิคภูเก็ต ในปีการศึกษา 2526 จำนวน 70 คน ทดสอบเพื่อหามาตรฐานของแบบสอบ ผลการวิจัยปรากฏดังนี้ 1. ความเที่ยงของแบบสอบโดยวิธีของไบโนเมียลในแต่ละโดเมนทั้ง 4 โดเมนและแบบสอบทั้งฉบับมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.87, 0.85, 0.70, 0.92 และ 0.92 ตามลำดับ ค่าความคลาดเคลื่อนมาตรฐานของการวัดเท่ากับ 2.41, 2.18, 1.31, 1.04 และ 4.05 ตามลำดับ 2. ความเที่ยงของการประเมินผลการปฏิบัติงานของผู้เข้าทดสอบมีค่าในระดับสูงมากคือ ค่าความเที่ยงในการประเมินที่คิดจากผู้ประเมิน 1 คน มีค่าระหว่าง 0.91 – 0.99 ค่าเฉลี่ยความเที่ยงในการประเมินที่คิดจากผู้ประเมินทั้งหมด (2 คน) มีค่าระหว่าง 0.94 – 0.99 3. ความตรงขอบแบบสอบ ความตรงตามเนื้อหาวิชาของแบบสอบใช้วิธีการของโรวิเนลลีและแฮมเบลตันโดยใช้ผู้เชี่ยวชาญเนื้อหาวิชาเป็นผู้ประเมินตรวจสอบ ปรากฏว่าคะแนนการประเมินความตรงตามเนื้อหาวิชาของข้อสอบในแต่ละข้อมีค่าเฉลี่ยผ่านเกณฑ์ที่กำหนดไว้ คือ มีคะแนนเฉลี่ยเกิน 2.50 จากคะแนนเฉลี่ยเต็ม 3.00 ความตรงร่วมสมัยของแบบสอบโดยหาค่าสหสัมพันธ์เพียร์สันระหว่างคะแนนแบบสอบภาคปฏิบัติกับคะแนนแบบสอบภาคทฤษฎีไฟฟ้าฉบับที่ 1 มีค่าเท่ากับ 0.62 และกับคะแนนภาคทฤษฎีไฟฟ้าฉบับที่ 2 มีค่าเท่ากับ 0.68 ความตรงตามโครงสร้างของความเป็นเอกพันธ์ของแบบสอบทั้ง 4 โดเมน โดยหาค่าความสอดคล้องภายใน (Internal Consistency) ของคะแนนรวมในแต่ละโดเมนกับคะแนนรวมของโดเมนที่เหลือได้ค่าสหพันธ์ มีค่าอยู่ในช่วง 0.57 – 0.76 4. ข้อสอบทุกข้อของแบบสอบมีค่าอำนาจจำแนก โดยการทดสอบ t (t-test) คะแนนของกลุ่มที่สอบผ่านเกณฑ์และไม่ผ่านเกณฑ์ มีค่าสถิติ t อยู่ในช่วง 3.10 – 8.22 มีนัยสำคัญที่ระดับ 0.01 ทุกข้อ