การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ระหว่างการทำแบบฝึกหัด และการทดสอบย่อยหลังเรียน ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สอง

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการเรียน และความคงทนในการจำของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สอง ในวิชาคณิตสาสตร์ เรื่อง “ปริมาตรและพื้นที่ผิว” ระหว่างการทำแบบฝึกหัดและการทดสอบย่อย ผู้วิจัยได้ทดลองสอนนักเรียนจำนวน 66 คนโดยแบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 2 กลุ่มกลุ่มละ 33 คนโดยเมื่อเรียนจบแต่ละคาบ ให้นักเรียนกลุ่มทดลองที่ 1 ทำแบบฝึกหัดที่มีการตรวจเพื่อแก้ไขสิ่งที่บกพร่อง และกลุ่มทดลองที่ 2 ทำแบบทดสอบย่อยสำหรับคาบนั้นๆที่มีการเฉลยและอภิปรายผลด้วยทุกครั้งใช้เวลาทดลองสอนกลุ่มละ 10 คาบๆ ละ 50 นาที โดยวิธีสอนแบบปกติทั้ง 2 กลุ่ม เมื่อเรียนจบบทเรียนทั้งหมดแล้ว ให้นักเรียนทำแบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ที่มีค่าความเที่ยงของแบบสอบเท่ากับ 0.87 แล้วนำคะแนนผลสัมฤทธิ์ของทั้ง 2 กลุ่ม มาทดสอบภาวะแห่งความแปรปรวนโดยใช้ F-test เมื่อได้ผลไม่แตกต่างกันจึงทดสอบความแตกต่างของมัชฌิมเลขคณิตของทั้ง 2 กลุ่มโดยใช้ t-test หลังจากนั้นอีก 2 สัปดาห์ จึงทดสอบความคงทนในการจำของกลุ่มทดลองทั้งสองโดยใช้ข้อสอบชุดเดิม แล้วนำผลมาวิเคราะห์เช่นเดียวกัน ผลการวิจัยสรุปได้ว่า ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ และความคงทนในการจำของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่สองเรื่อง “ปริมาตรและพื้นที่ผิว” โดยการทำแบบฝึกหัดและการทดสอบย่อยหลังเรียนไม่แตกต่างกันที่ระดับความมีนัยสำคัญ 0.05