อนุประโยคบอกความใหม่ที่อยู่ต้นประโยคในภาษาไทย

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีจุดประสงค์ที่จะศึกษาลักษณะการปรากฏของอนุประโยคบอกความใหม่ในตำแหน่งต้นประโยคในภาษาไทย อนุประโยคบอกความใหม่ ได้แก่ อนุประโยคที่มีคำว่า ว่า เป็นคำนำหน้าอนุประโยค และเป็นอุปประโยคที่บอกเนื้อความที่ผู้พูดมีสมมติฐานว่า ผู้ฟังไม่เคยรู้มาก่อนหรือไม่ได้นึกถึงอยู่ในขณะนั้น ในการวิจัยนี้ผู้วิจัยได้อาศัยแนวทฤษฎีไวยากรณ์ปริวรรตแปรรูป (Generative Transformational Framework) ที่ โนม ซอมสกี้ (Noam Chomsky) ได้เสนอไว้ในหนังสือ Aspects of the Theory of Syntax (1965) ผลการศึกษาอาจสรุปได้ว่า ผู้พูดซึ่งเป็นเจ้าของภาษาไทยเองมีความเห็นต่างกันในเรื่องความเป็นไปได้ในการปรากฏต้นประโยคของอนุประโยคบอกความใหม่ แต่อย่างไรก็ตาม ในงานวิจัยนี้ถือว่าการปรากฏต้นประโยคของอนุประโยคบอกความใหม่เป็นการย้ายตำแหน่งของอนุประโยคบอกความใหม่จากตำแหน่งหลังกริยาหลักมาอยู่ในตำแหน่งต้นประโยค และเป็นการย้ายอย่างมีเงื่อนไข กล่าวคือ ปรากฏการณ์นี้มิใช่ว่าจะเกิดได้ทุกประโยค ปัจจัยที่มีส่วนสัมพันธ์กับการย้ายนี้มีทั้งปัจจัยทางวากยสัมพันธ์ และอรรถศาสตร์ ปัจจัยทางวากยสัมพันธ์ ได้แก่ ประเภทของกริยาหลัก และส่วนประกอบของกริยาหลักในโครงสร้างผิว ปัจจัยทางอรรถศาสตร์ ได้แก่ ความหมายของกริยาหลักและคุณสมบัติในการบอกความใหม่ของอนุโยคบอกความใหม่