ผลของการสะท้อนความรู้สึก การทวนซ้ำ และการตีความ ที่มีต่อการอ้างถึงความรู้สึกของตนเอง ของผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการการปรึกษาเชิงจิตวิทยา

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษาและเปรียบเทียบผลของการสะท้อนความรู้สึก การทวนซ้ำ และการตีความที่มีต่อการอ้างถึงความรู้สึกของตนเองของผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการการปรึกษาเชิงจิตวิทยา โดยตั้งสมมุติฐานการวิจัยไว้ว่า 1) จำนวนครั้งของการอ้างถึงความรู้สึกของตนเองของผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการในระยะการใช้ทักษะจะมากกว่าจำนวนครั้งของการอ้างถึงความรู้สึกของตนเองในระยะเส้นฐาน 2) จำนวนครั้งของการอ้างความรู้สึกของตนเองในระยะการใช้ทักษะของผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการการปรึกษาที่ได้รับทักษะต่างกันจะต่างกัน กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตชายและหญิง ชั้นปีที่ 2 และ ชั้นปีที่ 3 ปีการศึกษา 2523 จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ที่มีอายุระหว่าง 19 – 22 ปี และไม่เคยผ่านการปรึกษาเชิงจิตวิทยามาก่อน จำนวน 18 คน ดำเนินการทดลองโดยสุ่มตัวอย่างเข้ากลุ่มการใช้ทักษะหนึ่งใน 3 ทักษะ ผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการแต่ละคนจะเข้าร่วมการทดลองเป็นเวลา 30 นาที การวิจัยนี้ใช้การทดลองแบบสลับกลับ (ABAB Reversal Design) ซึ่งแบ่งเป็น 4 ระยะเวลา คือ ระยะเส้นฐาน ระยะการใช้ทักษะ ระยะเส้นฐานฐานและระยะการใช้ทักษะ โดยระยะเส้นฐานหนึ่งๆ ใช้เวลา 6 นาทีและระยะการใช้ทักษะหนึ่งใช้เวลา 9 นาที การวิเคราะห์ข้อมูลใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) เครื่องมือที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ กฏการอบ่งข้อความสนทนาออกเป็นหน่วย และประมวลคำศัพท์แสดงความรู้สึก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบ 2 ตัวแปรด้วยวิธีวัดซ้ำ 1 ตัวแปร (Two factors Analysis of Variance-Repeated measures on one factor) และการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม (Analysis of Covariance) ผลการวิจัยพบว่า จำนวนครั้งของการอ้างถึงความรู้สึกของตนเองของผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการในระยะการใช้ทักษะมากกว่าจำนวนครั้งของการอ้างถึงความรู้สึกของตนเองในระยะเส้นฐานอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 และจำนวนครั้งของการอ้างถึงความรู้สึกของตนเองในระยะการใช้ทักษะของผู้อาสาสมัครเข้ารับบริการที่ได้รับทักษะต่างกันไม่มีความแตกต่างกัน