อิทธิพลของรูปแบบความผูกพันต่อลักษณะนิสัยการให้อภัย : ทวิโมเดลแข่งขันโดยมีตัวแปรการรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของผู้อื่นและการหมกมุ่นครุ่นคิดเป็นตัวแปรส่งผ่าน

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอิทธิพลการเป็นตัวแปรส่งผ่านของการรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของผู้อื่นและการหมกมุ่นครุ่นคิด ในความสัมพันธ์ระหว่างความวิตกกังวลในความผูกพันและการหลีกเลี่ยงในความผูกพัน กับลักษณะนิสัยการให้อภัย ในบริบททั่วๆ ไป นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยระดับปริญญาตรีจำนวน 355 คน ตอบชุดแบบสอบถามที่ประเมินรูปแบบความผูกพัน การรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของผู้อื่น การหมกมุ่นครุ่นคิด และลักษณะนิสัยการให้อภัย ซึ่งผู้วิจัยได้สลับลำดับของมาตรวัดในแบบสอบถามแต่ละชุดด้วยวิธีการสุ่ม ผลการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ พบว่า ความวิตกกังวลในความผูกพันและการหลีกเลี่ยงในความผูกพันสามารถร่วมกันทำนายลักษณะนิสัยการให้อภัยได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ นอกจากนี้ ผลการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างพบว่า ความวิตกกังวลในความผูกพันและการหลีกเลี่ยงในความผูกพันมีอิทธิพลต่อลักษณะนิสัยการให้อภัย โดยอิทธิพลของความวิตกกังวลในความผูกพันต่อลักษณะนิสัยการให้อภัย มีการหมกมุ่นครุ่นคิดเป็นตัวแปรส่งผ่าน ขณะที่อิทธิพลของการหลีกเลี่ยงในความผูกพันต่อลักษณะนิสัยการให้อภัย มีการรู้ซึ้งถึงความรู้สึกของผู้อื่นและการหมกมุ่นครุ่นคิดเป็นตัวแปรส่งผ่าน