หลักความระมัดระวังของกรรมการบริษัท

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อพิจารณาถึงกฎหมายเกี่ยวกับหลักความระมัดระวังของกรรมการบริษัทในกฎหมายไทยว่า ควรจะแปลความหรือตีความกฎหมายอย่างใดให้เกิดความเป็นรูปธรรมแก่ทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า ปัจจุบันยังไม่ปรากฎความชัดเจนในการแปลความหรือตีความกฎหมายไทยตามหลักความระมัดระวังของกรรมการบริษัท ซึ่งอาจก่อให้เกิดปัญหาในการปรับใช้กฎหมายให้ถูกต้องเหมาะสมกับคดีที่จะเกิดขึ้นในอนาคต และจากการศึกษาหลักการและเหตุผลตลอดจนแนวทางตามกฎหมายต่างประเทศเปรียบเทียบกับกฎหมายไทย เพื่อแก้ไขสภาพปัญหาที่เกิดขึ้นหรืออาจจะเกิดขึ้นในประเทศไทย ผู้วิจัยพบว่า ควรจะได้แปลความหรือตีความหลักกฎหมายในเรื่องนี้ว่า กรรมการควรจะทำการจัดการบริหารบริษัทด้วยความระมัดระวังในระดับที่บุคคลค้าขายพึงกระทำ สำหรับกรรมการที่มิได้เป็นผู้ทำหน้าที่จัดการบริหารในแต่ละวันเป็นประจำก็ยังคงต้องมีหน้าที่ให้ความเอาใจใส่ในการจัดการบริหารไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเข้าร่วมประชุมคณะกรรมการตามสมควร หรือการให้ความเอาใจใส่ต่อการทำหน้าที่ของกรรมการที่จัดการบริหารในแต่ละวันเป็นประจำ นอกจากนั้นกรรมการควรมีสิทธิมอบความไว้วางใจแก่ผู้อื่นเพื่อช่วยจัดการบริหาร ซึ่งบุคคลนั้นอาจได้แก่ พนักงาน ผู้เชี่ยวชาญ หรือคณะอนุกรรมการ เป็นต้น แต่บุคคลเหล่านั้นจะต้องเป็นผู้มีคุณสมบัติเหมาะสมให้มอบความไว้วางใจเช่นนั้น และในท้ายที่สุดควรจะได้มีการขยายการปรับใช้บทกฎหมายในเรื่องหน้าที่ตามหลักความระมัดระวังให้คลุมถึงพนักงานระดับผู้บริหารซึ่งเป็นบุคคลที่มีบทบาทหน้าที่ในการจัดการบริหารอย่างแท้จริงด้วย