ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจโดยตำแหน่ง ฐานอำนาจส่วนบุคคล การรับรู้ต่อความยึดมั่นต่อกันภายในกลุ่มวิชาชีพ กับการรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานของหัวหน้าหอผู้ป่วย โรงพยาบาลศูนย์ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานของหัวหน้าหอผู้ป่วย และตัวแปรที่มีความสัมพันธ์และสามารถร่วมกันพยากรณ์การรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงาน ได้แก่ พฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจโดยตำแหน่ง พฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจส่วนบุคคล การรับรู้ต่อความยึดมั่นต่อกันภายในกลุ่มวิชาชีพ ระดับการศึกษา ประสบการณ์ในวิชาชีพ ประสบการณ์ในตำแหน่ง และการอบรมด้านการบริหาร ประชากรที่ศึกษาเป็นหัวหน้าหอผู้ป่วยจำนวน 194 คน โรงพยาบาลศูนย์ สังกัดกระทรวงสาธารณสุข เครื่องมือวัดการรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงาน การรับรู้ต่อความยึดมั่นต่อกันภายในกลุ่มวิชาชีพ พฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจโดยตำแหน่ง และพฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจส่วนบุคคล เป็นแบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นแล้วให้ผู้ทรงคุณวุฒิตรวจความตรงตามเนื้อหาก่อนนำไปทดลองใช้ ค่าความเที่ยงของเครื่องมือคือ .92, .81, .87 และ .94 ตามลำดับ ผลการวิจัยพบว่า 1. การรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานของหัวหน้าหอผู้ป่วยทั้งกับแพทย์ และกับบุคลากรอื่น ๆ ในทีมสุขภาพอยู่ในระดับดี 2. พฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจโดยตำแหน่ง พฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจส่วนบุคคล และการรับรู้ต่อความยึดมั่นต่อกันภายในกลุ่มวิชาชีพ มีความสัมพันธ์ทางบวกกับการรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานทั้งกับแพทย์ และกับบุคลากรอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 3. กลุ่มตัวแปรพยากรณ์ที่สามารถร่วมกันพยากรณ์การรับรู้สัมพันธภาพในการ่วมกันทำงานกับแพทย์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คือ การรับรู้ต่อความยึดมั่นต่อกันภายในกลุ่มวิชาชีพ กับพฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจโดยตำแหน่ง สามารถร่วมกันอธิบายการรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานกับแพทย์ได้ร้อยละ 24.98 (R2 = .2498) 4. กลุ่มตัวแปรพยากรณ์ที่สามารถร่วมกันพยากรณ์การรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานกับบุคลากรอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 คือ การรับรู้ต่อความยึดมั่นต่อกันภายในกลุ่มวิชาชีพ กับพฤติกรรมพัฒนาฐานอำนาจโดยตำแหน่ง สามารถร่วมกันอธิบายการรับรู้สัมพันธภาพในการร่วมกันทำงานกับบุคลากรอื่น ๆ ได้ร้อยละ 24.02 (R2 =.2402)