การกระทำอันเป็นการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมทางการค้า และสภาพบังคับทางกฎหมาย : ศึกษาเฉพาะกรณีทรัพย์สินทางอุตสาหกรรม

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษาหลักเกณฑ์ในการป้องกันการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมในทรัพย์สินทางอุตสาหกรรมระดับระหว่างประเทศและหลักเกณฑ์ของต่างประเทศเพื่อนำมาพิจารณาการบัญญัติกฎหมายเกี่ยวกับการป้องกันการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมในประเทศไทย ผลจากการศึกษาพบว่าหลักเกณฑ์ระหว่างประเทศได้กำหนดหลักเกณฑ์ไว้อย่างกว้าง เป็นผลให้แม้ว่ามีการป้องกันลักษณะการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมหลายประเภทคล้ายคลึงกันจนเป็นแนวทางสากล แต่ลักษณะของมาตรการในการป้องกันการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมนั้นแตกต่างกันไปตามนโยบายของแต่ละประเทศ และ สำหรับประเทศไทยนั้นเมื่อศึกษาวิเคราะห์เปรียบเทียบกับอนุสัญญากรุงปารีส ข้อตกลง TRIPs และบทบัญญัติต้นแบบในการป้องกันการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมของ WIPO ตลอดจนการป้องกันการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมในต่างประเทศ พบว่าประเทศไทยมีบทบัญญัติที่สอดคล้องอยู่เพียงบางส่วนและแทรกอยู่ในกฎหมายฉบับต่าง ๆ โดยส่วนมากจะเป็นกฎหมายที่มุ่งคุ้มครองประโยชน์มหาชนโดยไม่มีกระบวนการเยียวยาให้แก่เอกชนที่ได้รับความเสียหาย เช่น พระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 ดังนั้นประเทศไทยจึงควรมีกฎหมายพิเศษที่ใช้ป้องกันการแข่งขันอันไม่เป็นธรรม ซึ่งสอดคล้องกับแนวทางสากลและสนับสนุนการแข่งขันที่เป็นธรรมระหว่างคู่แข่งขันทางการค้ามากขึ้น โดยบัญญัติกฎหมายในลักษณะที่ให้คำนิยามของการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมอย่างกว้างและกำหนดการกระทำที่จัดเป็นการแข่งขันอันไม่เป็นธรรมในลักษณะที่ครอบคลุมเพื่อให้สามารถปรับใช้กับกรณีอื่น ๆ ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต ซึ่งในส่วนของสภาพบังคับจะใช้กระบวนการทางแพ่งและกระบวนการทางบริหารซึ่งมีลักษณะเป็นองค์กรกึ่งตุลาการเพื่อให้การป้องกันและเยียวยาความเสียหายของผู้ได้รับความเสียหายให้เป็นไปอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ