ปัญหากฎหมายในเรื่องหลักทรัพย์ที่มีสัญญากู้ซึ่งมีจำนองเป็นประกัน

Abstract

ปัญหาของการให้สินเชื่อเพื่อที่อยู่อาศัยของสถาบันการเงินในปัจจุบัน เกิดขึ้นเนื่องจากความไม่สมดุลย์ระหว่างผู้ต้องการให้สินเชื่อและผู้ให้สินเชื่อ (สถาบันการเงิน) อันเนื่องมาจากความสามารถในการให้สินเชื่อของสถาบันการเงินถูกจำกัด ปัญหาเหล่านี้ได้เกิดขึ้นเกือบทุกประเทศ ซึ่ง ณ ปัจจุบันได้มีการแก้ไขปัญหาเหล่านี้โดยใช้วิธีการแปลงสัญญากู้ซึ่งมีสัญญาจำนองมาเป็นหลักประกัน โดยสถาบันการเงินจะนำมูลหนี้จำนองของตนมาเป็นประกันในหลักทรัพย์ หรืออาจจำหน่ายมูลหนี้จำนองเหล่านั้นให้แก่นิติบุคคลอื่น เพื่อที่นิติบุคคลนั้นจะนำไปเป็นประกันในการออกหลักทรัพย์ แต่ทั้งนี้ การที่นำรูปแบบของธุรกรรมในต่างประเทศมาเป็นแบบอย่างจะต้องพิจารณาถึงความพร้อมของประเทศ ซึ่งรวมไปถึงกฎหมายที่บังคับใช้ในปัจจุบันองค์กรต่างๆ ที่จะมามีส่วนเกี่ยวข้อง ปัญหากฎหมายของไทยที่เกี่ยวกับธุรกรรมประเภทนี้ได้แก่ การจำหน่ายมูลหนี้จำนองของสถาบันการเงินตามกฎหมายไทย ซึ่งสามารถทำได้สองวิธีคือ การโอนสิทธิเรียกร้องหรือการแปลงหนี้ใหม่ โดยมีความแตกต่างกันทั้งวิธีการและผลแห่งกฎหมาย ซึ่งหากพิจารณาลักษณะที่แตกต่างเหล่านี้ไม่ชัดแจ้งหรือไม่เข้าใจในลักษณะที่แตกต่างกันนี้ อาจจะทำให้เกิดความผิดพลาดในการนำมาใช้ นอกจากนี้การประกอบกิจการของนิติบุคคลผู้รับซื้อมูลหนี้จำนอง เพื่อเป็นประกันในการออกและเสนอขายหลักทรัพย์ต่อประชาชน อาจจะเข้าข่ายการประกอบกิจการเยี่ยงสถาบันการเงิน อีกทั้งกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับหลักทรัพย์ในปัจจุบันไม่เอื้ออำนวยต่อการออกหลักทรัพย์ประเภทนี้ ดังนั้น วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมุ่งหมายที่จะให้ทราบแนวคิดและประโยชน์ในการประยุกต์ใช้เพื่อการพัฒนาหลักทรัพย์ประเภทนี้ และเพื่อชี้ให้เห็นถึงปัญหากฎหมายที่อาจจะเกิดขึ้นจากการนำธุรกรรมประเภทนี้มาประยุกต์ใช้ และมุ่งหมายที่จะเสนอแนวทางที่เหมาะสมในการแก้ไข เพื่อปรับปรุงกฎหมายที่เป็นอุปสรรคหรืออาจจะเป็นข้อมูลเบื้องต้นสำหรับการค้นคว้าวิจัยในอนาคต