การศึกษาผลของการสวมอัดต่อการส่งผ่านการสั่นสะเทือนของสเตเตอร์และเบสของสปินเดิลมอเตอร์ด้วยวิธี Statistical Energy Analysis

Abstract

งานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษากลไกและผลของค่าการสวมอัดแบบแน่น (Interference fit) ระหว่างแบบจำลองของวงแหวนขดลวดเหนี่ยวนำและฐานของสปินเดิลมอเตอร์ต่อการส่งผ่านการสั่นสะเทือนระหว่างส่วนประกอบทั้งสองในช่วงความถี่ที่หูของมนุษย์สามารถได้ยิน คือ 0 – 20 kHz โดยนำหลักการ Statistical energy analysis มาช่วยวิเคราะห์ผลในการทดสอบ ผลที่ได้จะช่วยทำให้เข้าใจผลของค่า Interference fit ต่าง ๆ กันต่อการส่งผ่านการสั่นสะเทือนระหว่างส่วนประกอบทั้งสองและสามารถนำเสนอแนวทางในการวิเคราะห์เพื่อให้ได้ผลที่ถูกต้องแม่นยำต่อไป โดยงานวิจัยนี้จะเริ่มจากการนำแบบจำลองของวงแหวนขดลวดเหนี่ยวนำและฐานของสปินเดิลมอเตอร์จำนวน 5 ชุดซึ่งมีค่า Interference fit ต่าง ๆ กันมากระตุ้นด้วยค้อนเคาะและเครื่องกำเนิดแรงสั่นสะเทือน ค่าการสั่นสะเทือนที่วัดได้จาก Accelerometer และเครื่อง Laser Doppler Vibrometer ที่ตำแหน่งต่าง ๆ จะนำมาใช้ในการคำนวณหาค่า Intrinsic loss factor และ Coupling loss factor ตามหลักการของ Statistical energy analysis และนำไปใช้ในการหาค่ากำลังการสั่นสะเทือนรวมที่ถูกส่งผ่านจากแบบจำลองของวงแหวนขดลวดเหนี่ยวนำสู่ฐานของสปินเดิลมอเตอร์ของแบบจำลองแต่ละชุด และนำมาเปรียบเทียบระหว่างกันเพื่อหาความสัมพันธ์ของค่า Interference fit ต่อการส่งผ่านการสั่นสะเทือนระหว่างส่วนประกอบทั้งสองต่อไป จากผลการทดสอบ พบว่าในช่วงความถี่ 0 – 20 kHz เมื่อค่า Interference fit ระหว่างแบบจำลองของวงแหวนขดลวดเหนี่ยวนำและฐานของสปินเดิลมอเตอร์มีค่าลดลง จะส่งผลทำให้ค่ากำลังการส่งผ่านการสั่นสะเทือนรวมระหว่างส่วนประกอบทั้งสองมีค่าลดต่ำลง โดยเมื่อค่า Interference fit ลดลงต่ำกว่าค่าหนึ่ง จะส่งผลทำให้ค่ากำลังการส่งผ่านการสั่นสะเทือนรวมในช่วงความถี่ดังกล่าวมีค่าเพิ่มสูงขึ้นแทน โดยผลที่ได้นี้สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการลดการสั่นสะเทือนที่ส่งผ่านสู่ภายนอกฮาร์ดดิสก์ไดร์ฟได้ต่อไป