การศึกษาผลของการกำจัดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรต่อการทำงานของกระเพาะอาหารส่วนต้นในผู้ป่วยปวดท้องชนิดไม่มีแผลที่มีการติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไร

Abstract

ผู้ป่วยปวดท้องชนิดไม่มีแผลพบว่ามีความผิดปกติของการทำงานของกระเพาะอาหารส่วนต้นหลังการรับประทานอาหาร การรักษาการติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรมีผลต่อการทำงานของกระเพาะอาหารหรือไม่ยังไม่เป็นที่ทราบแน่ชัด งานวิจัยนี้จึงต้องการศึกษาผลของการกำจัดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรต่อการทำงานของกระเพาะอาหารส่วนต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง gastric accommodation ในผู้ป่วยปวดท้องชนิดไม่มีแผลที่มีการติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไร ระเบียบวิธีวิจัย : ผู้ป่วยปวดท้องชนิดไม่มีแผลที่มีการติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไร 10 คน เป็นชาย 5 คน หญิง 5 คน อายุเฉลี่ยประมาณ 37 ปี ได้รับการตรวจการทำงานของกระเพาะอาหารส่วนต้นก่อนและหลังการกำจัดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรที่ระยะเวลา 3 เดือน ด้วยวิธี gastric barostat โดยการวัดปริมาตรของบอลลูนที่เปลี่ยนไปหลังการรับประทานอาหารเหลว (Ensure)เปรียบเทียบกับขณะอดอาหาร และประเมินการรับรู้ต่อการขยายตัวของกระเพาะอาหารด้วยบอลลูนระหว่างที่ทำการศึกษา รวมทั้งอาการของผู้ป่วยโดยรวมเปรียบเทียบก่อนและหลังรักษาการติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไร ผลการวิจัย : ก่อนการกำจัดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรพบมีการเพิ่มขึ้นของปริมาตรกระเพาะอาหารหลังการรับประทานอาหาร 141+-52 มิลลิลิตร หรือคิดเป็น 41+-18% ของปริมาตรกระเพาะเดิมขณะอดอาหาร ภายหลังการกำจัดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรปริมาตรกระเพาะหลังรับประทานอาหาร เพิ่มขึ้น 229+-48 มิลลิลิตร หรือคิดเป็น 99+-23% ของปริมาตรกระเพาะเดิมขณะอดอาหาร ซึ่งเป็นการเพิ่มขึ้นของgastric accommodation อย่างมีนัยสำคัญ (P<0.05) แต่ไม่มีความแตกต่างของ gastric compliance รวมทั้งการรับรู้ต่อการขยายตัวของกระเพาะอาหารด้วยบอลลูน สรุป : การรักษาการติดเชื้อเฮลิโคแบคเตอร์ไพโรไรทำให้การทำงานของกระเพาะอาหารส่วนต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง gastric accommodation ดีขึ้น ในผู้ป่วยปวดท้องชนิดไม่มีแผล