ความชุกของภาวะเสียงผิดปกติในกลุ่มครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความชุกและปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับภาวะเสียงผิดปกติในกลุ่มครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร โดยกลุ่มตัวอย่างคือครูในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครทุกระดับชั้นจำนวน 634 คน จาก 27 โรงเรียน เก็บข้อมูลในช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงมีนาคม พ.ศ. 2557 เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถามแบบตอบด้วยตนเอง ซึ่งประกอบด้วยปัจจัยด้านบุคคล ด้านการทำงาน ด้านสภาพแวดล้อมที่ทำงาน และแบบประเมินภาวะเสียงผิดปกติ Voice Handicap Index ฉบับภาษาไทยในการคัดกรองภาวะเสียงผิดปกติ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ร้อยละ สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ หาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับข้อมูลเชิงปริมาณ และทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างภาวะเสียงผิดปกติกับปัจจัยที่เกี่ยวข้องโดยใช้สถิติ Chi-square test และ Multiple logistic regression ผลการศึกษาพบว่าความชุกของภาวะเสียงผิดปกติในกลุ่มครูโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครในระยะเวลา 1 ปีการศึกษาเท่ากับร้อยละ 62.6 เมื่อวิเคราะห์โดยควบคุมปัจจัยต่างๆพบว่า ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะเสียงผิดปกติ ได้แก่ การมีประวัติเคยเข้ารับการรักษาภาวะเสียงผิดปกติ ปริมาณการดื่มน้ำต่อวัน การมีความรู้มากเกี่ยวกับการใช้เสียงที่ถูกวิธีและการถนอมสายเสียงเสียงดังจากสิ่งแวดล้อมภายนอกรบกวนบริเวณที่อยู่อาศัย เสียงดังจากสิ่งแวดล้อมภายนอกรบกวนการสอน ทำเลที่ตั้งโรงเรียนติดถนน การสอนระดับชั้นอนุบาลเท่านั้น และการสอนระดับชั้นมัธยมศึกษาเท่านั้น ครูในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานครมากกว่าครึ่งหนึ่งมีภาวะเสียงผิดปกติ การปรับปรุงรูปแบบการสอนและสภาพแวดล้อมในการทำงาน รวมถึงการให้ความรู้แก่ครูเกี่ยวกับการดูแลสายเสียงเป็นแนวทางที่จะสามารถป้องกันการเกิดภาวะเสียงผิดปกติได้