การสื่อสารเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองในสังคมไทย

Abstract

การศึกษาเรื่อง “การสื่อสารเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองในสังคมไทย” เป็นการศึกษาปรากฏการณ์ความเชื่อในเรื่องกุมารทองในสังคมไทย ซึ่งปรากฏการณ์ดังกล่าว เป็นภาพสะท้อนให้เห็นถึงความเปลี่ยนแปลงทางโลกทัศน์และจุดยืนของผู้คนในสังคมไทยจากโลกศักดิ์สิทธิ์ที่มีศาสนาเป็นแกนกลาง มาสู่โลกฆราวาสที่มีสถาบันเศรษฐกิจเป็นตัวขับเคลื่อน การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจะศึกษาการปรับเปลี่ยนความหมายในเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองในทัศนะของผู้ปลุกเสกแบบเก่าและแบบใหม่ และการรับรู้ความหมายเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองในทัศนะของกลุ่มผู้เลี้ยงแบบเก่าและแบบใหม่ นอกจากนี้ เพื่อให้เห็นบทบาทหน้าที่ของสื่อมวลชนซึ่งเป็นสื่อที่มีจุดยืนอยู่ในโลกฆราวาสในการสร้างความหมายเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ให้กับกุมารทอง ผู้วิจัยจึงเลือกที่จะศึกษาสัญญะและการสร้างความหมายของสื่อมวลชนในเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองด้วย ผลการวิจัยพบว่า การสร้างความหมายในเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองตามทัศนะของผู้ปลุกเสกแบบเก่าและแบบใหม่ ขึ้นอยู่กับจุดยืนบนโลกศักดิ์สิทธิ์และโลกฆราวาสของผู้ปลุกเสก โดยผู้ปลุกเสกแบบเก่าจะให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์ที่เกิดจากภายใน ในขณะที่ผู้ปลุกเสกแบบใหม่จะให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์จากภายนอก เช่นเดียวกับการรับรู้ความหมายเรื่องความศักดิ์สิทธิ์ของกลุ่มผู้เลี้ยงแบบเก่าและแบบใหม่ โดยพบว่า กลุ่มผู้เลี้ยงแบบเก่าจะให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์จากภายใน และกลุ่มผู้เลี้ยงแบบใหม่จะให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์จากภายนอก นอกจากนี้สื่อมวลชนยังให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์ของกุมารทองแตกต่างกัน โดยสื่อมวลชนประเภทละครโทรทัศน์และภาพยนตร์จะให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์จากภายใน ในขณะที่นิตยสารพระเครื่องจะให้ความสำคัญกับความศักดิ์สิทธิ์จากภายนอก