การพัฒนาระบบการวินิจฉัยข้อขัดข้องสำหรับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าสำรอง

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนาระบบการวินิจฉัยข้อขัดข้องสำหรับเครื่องกำเนิดไฟฟ้าขนาดใหญ่สำหรับโรงงานอุตสาหกรรม จากที่ผ่านมาพบว่าเมื่อเครื่องกำเนิดไฟฟ้าเสีย พนักงานซ่อมจะไม่สามารถแก้ปัญหาได้ด้วยตนเอง และถ้าดำเนินการแก้ปัญหาด้วยตนเองก็อาจทำให้แก้ปัญหาผิดวิธีและเกิดความเสียหายต่อเครื่องกำเนิดไฟฟ้าตามมาได้ ระบบการวินิจฉัยที่สร้างขึ้นนี้ใช้หลักการของระบบผู้เชี่ยวชาญ โดยมีโครงสร้างทางสถาปัตยกรรมประกอบด้วย 1) ส่วนฐานความรู้ ซึ่งจะใช้ Microsoft SQL Server 2) ส่วนดึงความรู้จากคู่มือการบำรุงรักษา จากบันทึกการซ่อมของลูกค้าและจากผู้ชำนาญงาน 3) ส่วนอนุมานความรู้แบบย้อนกลับ (Backward chaining method) 4) ส่วนอธิบายการวินิจฉัย และ 5) ส่วนติดต่อผู้ใช้ ซึ่งจะใช้ Visual Basic โดยระบบดังกล่าวประกอบด้วยกลุ่มการบำรุงรักษา 3 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มการตรวจเช็คตามระยะเวลา จะแบ่งย่อยตามระยะเวลาได้แก่ รายสัปดาห์ 250 ชั่วโมงหรือ 6 เดือน 500 ชั่วโมงหรือ 12 เดือน และ 1000 ชั่วโมงหรือ 24 เดือน 2) กลุ่มการตรวจเช็คทั่วไป จะแบ่งย่อยตามขั้นตอนการทำงานของเครื่องกำเนิดไฟฟ้า ได้แก่ ก่อนสตาร์ทเครื่อง ขณะสตาร์ทเครื่อง และ หลังจากเครื่องหยุดทำงาน และ 3) กลุ่มการตรวจเช็คจากอาการผิดปกติ ซึ่งแบ่งได้เป็น 2 กลุ่มย่อย คือ เครื่องยนต์ดีเซล (Diesel Engine) มี 18 อาการผิดปกติ 80 สาเหตุ และตัวผลิตกระแสไฟฟ้าชนิดแม่เหล็กถาวร (Permanent Magnet Generator) มี 11 อาการผิดปกติ 40 สาเหตุ จากนั้นได้นำมาจัดความสัมพันธ์ ซึ่งได้ให้ผู้ชำนาญงานตรวจสอบความถูกต้องก่อนที่จะสร้างระบบการวินิจฉัย ซึ่งจากการเปรียบเทียบกระบวนการวินิจฉัยข้อขัดข้องระหว่างระบบการวินิจฉัยแบบเดิมกับระบบการวินิจฉัยที่พัฒนาขึ้น พบว่าระบบการวินิจฉัยที่พัฒนาขึ้นนี้ สามารถช่วยให้การวินิจฉัยข้อขัดข้องมีขั้นตอนและมีกฎเกณฑ์มากยิ่งขึ้น นอกจากนี้ยังมีความถูกต้องเทียบเท่าการวินิจฉัยโดยผู้ชำนาญงาน สามารถใช้ทดแทนผู้ชำนาญงานที่มีอยู่อย่างจำกัดได้เป็นอย่างดี