ปัญหาทางกฎหมายเกี่ยวกับพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพ ผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2534 : ศึกษาเฉพาะกรณีบทบัญญัติคุ้มครองสิทธิ ของผู้ติดยาเสพติด

Abstract

พระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2534 เป็นมาตรการทางกฎหมายที่มีหลักการมุ่งเน้นประสิทธิภาพในการลดจำนวนผู้ติดยาเสพติด ด้วยวิธีการให้อำนาจเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารบังคับบำบัดรักษาและฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดที่ตกเป็นผู้ต้องหาให้พ้นจากการติดยา ณ ศูนย์ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดได้ โดยยังมิต้องเข้ารับการพิจารณาจากศาล ซึ่งมาตรการทางกฎหมายดังกล่าว แม้จะเหมาะสมสำหรับการสนองตอบต่อนโยบาย เพื่อมุ่งลดความต้องการยาเสพติดและแก้ไขช่วยเหลือผู้ติดยาของรัฐ แต่จาการศึกษาพบว่ายังไม่ได้รับการบัญญัติให้คุ้มครองสิทธิเสรีภาพของผู้ต้องหา หรือผู้เข้ารับการฟื้นฟูสมรรถภาพอย่างเพียงพอ โดยคงมีข้อบกพร่องและข้อจำกัดในเรื่องความชัดเจนบางประการอันอาจก่อให้เกิดปัญหาจาการใช้ดุลพินิจกระทำการโดยมิชอบของเจ้าหน้าที่แห่งรัฐ ที่ส่งผลกระทบกระเทือนต่อสิทธิเสรีภาพในร่างกายของบุคคลได้โดยง่าย ดังนั้น จึงจำเป็นต้องรีบดำเนินการปรับปรุงแก้ไขข้อบกพร่องอุดช่องว่างที่เป็นปัญหาของพระราชบัญญัติพื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2534 เพื่อให้เป็นกฎหมายที่มีความชัดเจน ป้องกันมิให้สิทธิเสรีภาพของบุคคลโดยเฉพาะเสรีภาพในร่างกายถูกละเมิด และเป็นหลักประกันที่ดีว่าบุคคลจะไม่ถูกเจ้าหน้าที่แห่งรัฐใช้อำนาจกลั่นแกล้งอย่างไม่เป็นธรรมได้