Please use this identifier to cite or link to this item:
https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/52067
Title: | Forms and functions of votive tablets in pre-modern Thailand |
Other Titles: | รูปแบบและบทบาทของพระพิมพ์ในประเทศไทยในยุคก่อนสมัยใหม่ |
Authors: | Davis, Clifford G. |
Advisors: | Dinar Boontharm |
Other author: | Chulalongkorn University. Faculty of Arts |
Advisor's Email: | dinarboontharm@yahoo.com |
Subjects: | Amulets (Buddhism) -- Thailand Buddhist art and symbolism พระพิมพ์ -- ไทย พระเครื่อง -- ไทย ศิลปกรรมและสัญลักษณ์พุทธศาสนา |
Issue Date: | 2013 |
Publisher: | Chulalongkorn University |
Abstract: | Votive tablets, known also as sealings and referred to as phra phim in Thai, are the precursors of the modern Thai amulet tradition. These objects historically form a distinct category of Buddhist iconography by these two special qualities which set them apart—namely the practice of producing multiple copies from a single original type, and the intention to use one or more of these copies in some such way for making merit by being buried in stupas or placed within caves. Their use aside from merit-making activities is evident by way of their distribution over a wide geographical area, transmitting religious thought and practice throughout the relatively de-centralized political and cultural landscape of pre-modern Southeast Asia. This paper is based on an examination of a selection of votive tablets in an art historical context, followed by a study using inscriptional evidence combined with the surviving archaeological record to determine what functions these objects may have served. Hardly touched upon by most works which deal in any way with the subject of votive tablets by placing them merely in an art historical context, here we have also attempted to derive some reasonable conclusions about pre-modern Thailand in so far as what votive tablets and their connections to various social and religious conditions may imply. Among the many factors to consider are the degree of distribution from the location of their production, the relationship of styles depicted or religious symbolism on votive tablets with larger Buddhist statuary and the connection of votive tablets to actual individuals and corresponding social categories. The belief in their magical properties is especially interesting, in that by being buried away they came to be regarded as vehicles for the emission and transference of sacred power. Linking them to stupa symbolism, associations become apparent between votive tablets and the ancient cult of relics, of changing notions of what is meant by dhamma as natural law aside from the historic person who preached it to the world, and ultimately to sources for much of the votive tablet tradition which stem from Mahāyāna beliefs. In what manner they may have been valued aside from their connection to stupas will also be explored. |
Other Abstract: | วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มุ่งศึกษารูปแบบและบทบาทของพระพิมพ์ในสังคมไทยยุคก่อนสมัยใหม่ โดยใช้กรอบแนวคิดทางโบราณคดี ประวัติศาสตร์ศิลปะ ประวัติศาสตร์จากหลักฐานประเภทจารึกและพงศาวดาร และสังคมวิทยา รวมทั้งการศึกษาผลงานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับพระพิมพ์ของนักวิชาการในอดีต เพื่อนำเสนอมุมมองใหม่เกี่ยวกับรูปแบบและบทบาทของพระพิมพ์ ผลการศึกษาพบว่าพระพิมพ์ในสังคมไทยก่อนสมัยใหม่มีรูปแบบที่แตกต่างหลากหลายไปตามยุคสมัย สัมพันธ์กับอิทธิพลของนิกายต่างๆในพระพุทธศาสนาที่เข้ามาในดินแดนประเทศไทยปัจจุบัน และรูปแบบของงานพุทธศิลป์อินเดียและลังกาที่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ด้วย ทั้งนี้พระพิมพ์ที่สร้างขึ้นในสังคมไทยก่อนสมัยใหม่ยังมีการถ่ายทอดอิทธิพลของรูปแบบอย่างต่อเนื่องกันมาด้วย ในด้านบทบาทนั้นพระพิมพ์มีบทบาทที่มากไปกว่าการเป็นวัตถุสำหรับแจกเป็นที่ระลึกให้ผู้คนที่เดินทางไปนมัสการ สังเวชนียสถานหรือเจดีย์สถานสำคัญต่างๆ หรือเพื่อบรรจุไว้ในกรุของสถูปเจดีย์เพื่อแสดงการสืบอายุพระพุทธศาสนา แต่พระพิมพ์ยังมีบทบาทในฐานะ “บุญวัตถุ” ที่สร้างขึ้นด้วยจุดประสงค์ในการบำเพ็ญบุญกุศลของบุคคลต่างสถานะในสังคมไทยก่อนสมัยใหม่ ซึ่งสร้างพระพิมพ์ขึ้นแจกจ่ายแก่ผู้คน และแบ่งส่วนหนึ่งบรรจุไว้ในสถูปเจดีย์ เป็นหนึ่งในกระบวนการสำคัญของการสร้างสถูปเจดีย์ในยุคนั้น ส่วนการบรรจุพระพิมพ์ไว้ในกรุของสถูปเจดีย์นั้นสะท้อนบทบาทด้านความเชื่อในคุณความศักดิ์สิทธิ์ของพระพิมพ์เหล่านั้น โดยเฉพาะการแผ่พลังความศักดิ์สิทธิ์ให้กับองค์สถูปเจดีย์และพื้นที่ปริมณฑล อันน่าจะเป็นคติในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายานที่เข้ามาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และดินแดนที่เป็นประเทศไทยปัจจุบันและเป็นจุดกำเนิดของการสร้างพระพิมพ์ บทบาทที่สำคัญของพระพิมพ์อีกด้านหนึ่งคือการเป็นต้นแบบของวัฒนธรรมการสร้างและบูชาพระเครื่องและเครื่องรางของขลังในสังคมไทยที่ยังปรากฏอยู่จนถึงปัจจุบัน ดังจะพบว่าพระพิมพ์ 5 รูปแบบในสังคมไทยก่อนสมัยใหม่ได้รับการจัดกลุ่มในฐานะ ซึ่งนับถือกันว่าเป็นยอดแห่งพระเครื่องของสังคมไทยสมัยใหม่”พระเบญจภาคี” |
Description: | Thesis (M.A.)--Chulalongkorn University, 2013 |
Degree Name: | Master of Arts |
Degree Level: | Master's Degree |
Degree Discipline: | Thai Studies |
URI: | http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/52067 |
URI: | http://doi.org/10.14457/CU.the.2013.1722 |
metadata.dc.identifier.DOI: | 10.14457/CU.the.2013.1722 |
Type: | Thesis |
Appears in Collections: | Arts - Theses |
Files in This Item:
File | Description | Size | Format | |
---|---|---|---|---|
clifford-g_da.pdf | 2.87 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.