การลดปริมาณแอสฟัลทีนของยางมะตอยโดยการตกตะกอนและการดูดซับ

Abstract

งานวิจัยนี้ศึกษาการลดปริมาณแอสฟัลทีนของยางมะตอยผ่านกระบวนการแบบสองขั้นตอน ขั้นตอนแรกตกตะกอนแอสฟัลทีนด้วยนอร์มอลเฮปเทน โทลูอีน และไตรคลอโรเอทิลีน ตามวิธีมาตรฐาน ASTM D3279 และ ASTM D2042 จากนั้นแอสฟัลทีนที่เหลือในยางมะตอยถูกกำจัดด้วยการดูดซับโดยใช้เบนโทไนต์ ดินฟอกสี และไฮโดรทัลไซต์ เป็นตัวดูดซับ สมบัติทางกายภาพและเคมีของยางมะตอยก่อนและหลังการตกตะกอนและการดูดซับวิเคราะห์ด้วย CHNS analysis SARA analysis colorimetric spectrophotometry UV-Vis spectrophotometry และ color measurement ยางมะตอยเริ่มต้นมีสีดำและมีปริมาณแอสฟัลทีน 16.6 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก นอร์มอลเฮปเทนเป็นตัวทำละลายที่เหมาะสมในการตกตะกอนแอสฟัลทีน โดยลดปริมาณแอสฟัลทีนได้ 68.7 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก สำหรับขั้นตอนการดูดซับพบว่า ไฮโดรทัลไซต์ซึ่งมีพื้นที่ผิวจำเพาะสูงสุดเป็นตัวดูดซับที่เหมาะสมที่สุด เมื่อใช้ปริมาณของตัวดูดซับ 150 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก (เทียบกับน้ำหนักของยางมะตอยเริ่มต้น) นอร์มอลเฮปเทนเป็นตัวทำละลาย อุณหภูมิ 30 องศาเซลเซียส และเวลา 4 ชั่วโมง ผลิตภัณฑ์ยางมะตอยที่ได้มีปริมาณแอสฟัลทีนเหลือเพียง 0.9 เปอร์เซ็นต์โดยน้ำหนัก นอกจากนี้การดูดซับสามารถลดปริมาณไฮโดรคาร์บอนชนิดพอลิไซคลิกแอโรแมติก สารประกอบซัลเฟอร์ และวาเนเดียมพอร์ไฟริน สีของยางมะตอยหลังผ่านการดูดซับมีแนวโน้มเป็นสีน้ำตาลและมีความสว่างเพิ่มขึ้น โดยคิดเป็นค่าความแตกต่างของสีตามระบบ CIELAB เท่ากับ 17.0 จลนพลศาสตร์ของการดูดซับแอสฟัลทีนบนตัวดูดซับทั้งสามชนิดสอดคล้องกับสมการอันดับสองเทียม ซึ่งแสดงว่าอันตรกิริยาระหว่างแอสฟัลทีนและพื้นผิวของตัวดูดซับเกี่ยวข้องกับกระบวนการเคมี ไอโซเทิร์มของการดูดซับที่เกิดขึ้นสามารถอธิบายด้วยสมการของแลงเมียร์ โดยความจุการดูดซับขึ้นกับพื้นที่ผิวจำเพาะของตัวดูดซับ