ความสัมพันธ์ของเพศ วัย และระดับการศึกษาที่มีต่อระดับจรรยาวิพากษ์ของวัยรุ่นตอนปลาย ผู้ใหญ่ตอนต้น ผู้ใหญ่ตอนกลาง และผู้สูงอายุ ในกรุงเทพมหานคร

Abstract

ศึกษาความสัมพันธ์ของเพศ วัยและระดับมัธยมศึกษาที่มีต่อระดับจรรยาวิพากย์ของวัยรุ่นตอนปลาย วัยผู้ใหญ่ตอนต้น วัยผู้ใหญ่ตอนกลาง และวัยสูงอายุ กลุ่มตัวอย่างอายุ 16-70 ปี จำนวน 600 คน ในกรุงเทพมหานคร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบวัด The Defining issues test ของ Rest (1986) ซึ่งผู้วิจัยได้ปรับเปลี่ยนสถานการณ์สมมติให้เหมาะสมกับสถานการณ์และวัฒนธรรมไทยในปัจจุบัน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนสามทาง (Three ways analysis of variance) ผลการวิจัยพบว่า 1. ชายและหญิงมีคะแนนจรรยาวิพากษ์ไม่แตกต่างกัน 2. วัยรุ่นตอนปลาย ผู้ใหญ่ตอนต้น ผู้ใหญ่ตอนกลางและผู้สูงอายุ มีคะแนนจรรยาวิพากษ์ไม่แตกต่างกัน 3. กลุ่มตัวอย่างที่มีระดับการศึกษาแตกต่างกัน มีคะแนนจรรยาวิพากษ์แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีแนวโน้มคะแนนจรรยาวิพากษ์สูงขึ้นตามระดับการศึกษา 4. พบอิทธิพลร่วมระหว่างวัยและระดับการศึกษา ที่ส่งผลต่อคะแนนจรรยาวิพากษ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01