การปรับปรุงสมรรถนะการเจียระไนพลอยของเครื่องเจียระไนพลอยแบบอัตโนมัติ

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาและพัฒนาเทคนิคการเจียระไนพลอยเพื่อหาค่าพารามิเตอร์สำคัญที่มีผลต่อการเจียระไนพลอยทั้งหมด 5 ตัว ได้แก่ ความลึกในการเจียระไน, อัตราความเร็วในการป้อนเม็ดพลอย, ระยะเวลาแช่เม็ดพลอยขณะเจียระไน, ความเร็วของการหมุมของจานเจียระไน และระดับความหยาบของจานเจียระไน โดยเครื่องที่ใช้ในงานวิจัยนี้คือเครื่องเจียระไนพลอยจุฬาฯ แบบอัตโนมัติรุ่นที่ 3 และวัสดุที่ใช้ในการทดลองมี 2 ชนิด คือ พลอยคิวบิค เซอร์โคเนีย และพลอยกระจกที่มีความแข็งเท่ากับ ที่ 8.0 - 8.5 Mohs และ 4.5 - 6.5 Mohs ตามลำดับ โดยพลอยจะต้องถูกเจียระไนให้ได้ตามรูปแบบ Heart and Arrow ตามมาตรฐานของ American Gem Diamond Grading Standards โดยแบ่งการทดลองเป็น 2 ส่วนคือ การทดลองหาค่าพารามิเตอร์ที่มีผลต่อการเจียระไนขึ้นเหลี่ยม และการทดลองหาค่าพารามิเตอร์ที่เหมาะสมสำหรับขัดขึ้นเงาพลอย จากนั้นใช้กล้องดิจิตอลกำลังขยาย 20 เท่าในการตรวจสอบคุณภาพการเจียระไนและพื้นผิวของพลอย ซึ่งผลการทดลองที่ได้พบว่าขนาดของเม็ดพลอยมีผลต่อเวลาในการเจียระไน โดยพลอยขนาดใหญ่จะใช้เวลาในการเจียระไนมากกว่าพลอยขนาดเล็ก และจำนวนเม็ดพลอยไม่มีผลต่อค่าพารามิเตอร์ที่ใช้ในการเจียระไน ซึ่งพลอยชนิดเดียวกันแต่ขนาดต่างกันสามารถใช้ค่าพารามิเตอร์เหมือนกันได้ และพลอยชนิดเดียวกันที่ขนาดเท่ากัน แต่เจียระไนพร้อมกันหลายเม็ดสามารถใช้ค่าพารามิเตอร์เดียวกันได้ โดยคุณภาพผิวพลอยที่ได้ไม่ต่างกัน