การศึกษาพฤติกรรมของลมในประเทศไทย

Abstract

โครงงานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมความเร็วและทิศทางของลมในประเทศ ไทย โดยรวบรวมข้อมูลลมสูงสุดรายวันจากกรมอุตุนิยมวิทยาแห่งประเทศไทย และใช้ความสัมพันธ์ระหว่างความถี่-ขนาด (Frequency-Magnitude distribution relationship) ในการศึกษาความเร็วลมทำให้สามารถแบ่งข้อมูลออกได้เป็น 4 ชุด ได้แก่ ข้อมูลชุดที่ 0-3 โดยชุด ข้อมูลที่สามารถนำไปประเมินต่อได้ คือ ชุดข้อมูลที่ 1 และ 2 ซึ่งสามารถจัดทำเป็นแผนที่ขนาด ความเร็วลมมากที่สุดที่สามารถเกิดขึ้นได้ในช่วง 5 10 30 และ 50 ปี แผนที่คาบอุบัติซ้ำของลม ในช่วงโบฟอร์ตสเกล 0-9 และแผนที่โอกาสการเกิดลมระดับโบฟอร์ตสเกล 8 และ 9 พบว่าบริเวณ ที่มีความเร็วลมมากมักเป็นที่ราบและอยู่ใกล้กับชายฝั่ง ได้แก่ บริเวณที่ราบตอนกลางรอบอ่าวรูป ก และบริเวณภาคใต้ฝั่งตะวันตกในส่วนของทิศทางลมได้ใช้แผนภูมิทิศทางลม (wind rose) ในการศึกษา โดยได้จัดทำแผนภูมิทิศทางลมในแต่ละเดือนเพื่อศึกษาฤดูกาลของลม พบว่าทิศทางลม ในไทยสามรถแบ่งได้เป็น 3 ช่วงหลัก ได้แก่ ช่วงเดือนกุมภาพันธ์ถึงเมษายนลมจะพัดมาจากทิศใต้ ช่วงเดือนเมษายมถึงตุลาคมลมจะพัดมาจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ และช่วงเดือนตุลาคมถึงกุมภาพันธ์ลมจะพัดมาจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งเป็นผลมาจากลมตะเภา ลมมรสุมตะวันตกเฉียง ใต้และลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือตามลำดับ ในการศึกษาเชิงพื้นที่ ได้แบ่งประเทศไทยออกเป็น 6 ภูมิภาค ได้แก่ ภาคเหนือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก ภาคกลาง ภาคใต้ฝั่ง ตะวันออก และภาคใต้ฝั่งตะวันตก พบว่าทิศทางของลมในไทย พบว่าลมในภาคเหนือและภาค กลางมีทิศทางจากทางใต้เป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากลมพัดเข้าไทยทางตอนล่างของภาคกลางและการ ที่เทือกเขาในภาคเหนือวางตัวในแนวเหนือ-ใต้ เป็นตัวบังคับทิศทางลม ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภาคตะวันออก และภาคใต้ฝั่งตะวันตกลมจะพัดอยู่ในแนวตะวันออกเฉียงเหนือ-ตะวันตกเฉียงใต้ เนื่องจากอิทธิพลของลมมรสุม และภาคใต้ฝั่งตะวันตกลมพัดมาจากทิศตะวันออกเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากอยู่ติดทะเลอันดามันและอยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตร