ตัวแบบจำลองความต้องการบริการโลจิสติกส์

Abstract

การวัดความก้าวหน้าของการบริการโลจิสติกส์นั้นไม่สามารถวัดแค่จำนวนการใช้บริการโลจิสติกส์ที่เพิ่มขึ้นระดับความสำคัญของกิจกรรมที่ผู้ให้บริการสามารถดำเนินงานแทนผู้ใช้บริการก็เป็นสิ่งสำคัญด้วยเช่นกัน ตัวแบบจำลองความต้องการการบริการโลจิสติกส์ จะทำให้การวัดระดับการบริการโลจิสติกส์ได้ง่ายขึ้น ซึ่งตัวแบบจำลองในการศึกษานี้ได้แบ่งความต้องการบริการโลจิสติกส์เป็น 4 ระดับคือ การบริการโลจิสติกส์แบบพื้นฐาน การบริการโลจิสติกส์แบบเพิ่มคุณค่า การบริการโลจิสติกส์แบบผู้นำ และการบริการโลจิสติกส์แบบก้าวหน้าและจากการทบทวนวรรณกรรมที่ศึกษาเกี่ยวกับการบริการโลจิสติกส์พบว่ามีปัจจัยหลายชนิดที่น่าจะมีผลในการผลักดันความต้องการการบริการโลจิสติกส์จากระดับหนึ่งให้เพิ่มขึ้นเป็นอีกระดับหนึ่งได้ จากการศึกษาครั้งนี้พบว่า การลดต้นทุน ระบบสารสนเทศ และบุคลากร เป็นปัจจัยที่ใช้ในการตัดสินใจเลือกระดับของการบริการ การบริการโลจิสติกส์ในประเทศไทยส่วนใหญ่จะอยู่ในระดับการบริการแบบเพิ่มคุณค่า คือ การบริการที่ผู้ให้บริการมีส่วนในการแก้ปัญหาให้กับผู้ใช้บริการมากขึ้นและมีคุณค่ากับผู้ใช้บริการและเสนอการบริการที่ขยายมากขึ้นและการบริการมีลักษณะเป็นการบริการที่มีช่วงเวลาที่นานขึ้น แต่ก็มีโอกาสที่จะเพิ่มระดับเป็นการบริการโลจิสติกส์แบบผู้นำ คือการบริการที่ผู้ให้บริการทำการบริการบริหารกิจกรรมโลจิสติกส์ของผู้ใช้บริการแบบบูรณาการคือมีการวางแผน การวางระบบ และเป็นผู้บริการกำกับและมีความสัมพันธ์ในลักษณะหุ้นส่วนระยะยาว ส่วนการบริการในระดับพื้นฐานก็ยังมีอยู่แต่ไม่มากเท่ากับบริการในสองระดับที่กล่าวมา ส่วนการบริการในระดับก้าวหน้าก็ยังมีไม่มากเช่นกัน อย่างไรก็ดีผู้ให้บริการโลจิสติกส์ในประเทศไทยบางส่วนสามารถให้การบริการได้ทั้ง 4 ระดับ และผู้ให้บริการโลจิสติกส์ควรรอบคอบกับข้อมูลในการจัดการโลจิสติกส์ของผู้ใช้บริการเนื่องจากผู้ใช้บริการต้องการให้ข้อมูลการใช้บริการโลจิสติกส์เป็นข้อมูลภายในมากกว่าเป็นข้อมูลสาธารณะ