บทบาทของบีไอเอสที่มีต่อตลาดการพัฒนาที่อยู่อาศัย

Abstract

ในการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงแนวคิดที่นำ BIS มาประกาศใช้ในประเทศไทย, วิเคราะห์บทบาทและผลของบีไอเอสที่มีต่อตลาดการเงิน และวิเคราะห์ผลของบีไอเอสที่มีต่อตลาดการพัฒนาที่อยู่อาศัย โดยมีวิธีการศึกษาเป็นการศึกษาเชิงสำรวจ ด้วยแบบสอบถาม โดยแบ่งกลุ่มตัวอย่างออกเป็น 5 กลุ่มคือ กลุ่มสถาบันการเงิน (27 ตัวอย่าง), กลุ่มชื้อและโอนที่อยู่อาศัยแล้วระหว่างปี 2536-2540 (135 ตัวอย่าง), กลุ่มผ่อนดาวน์ที่อยู่อาศัย (135 ตัวอย่าง), กลุ่มสนใจซื้อที่อยู่อาศัย (135 ตัวอย่าง) และกลุ่มผู้ประกอบการด้านที่อยู่อาศัย (15ตัวอย่าง) ผลการศึกษาพบว่า ตั้งแต่ปี 2536 ธนาคารแห่งประเทศไทยนำมาตรฐานบีไอเอสมาใช้กับสถาบันการเงิน โดยกำหนดให้สินเชื่อที่อยู่อาศัยมีความเสี่ยง 50% จากเดิมที่มีความเสี่ยง 100% มีผลทำให้สถาบันการเงินสามารถขยายการให้วงเงินสินเชื่อได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าตัวด้วยเงินกองทุนเท่าเดิม ฉะนั้นจึงทำให้สถาบันการเงินสนใจและปล่อยสินเชื่อที่อยู่อาศัยรายย่อยมากขึ้น ประกอบกับในปีเดียวกันอนุญาตให้สถาบันการเงิน ทำกิจการวิเทศธนกิจ (BIBF) จึงมีเงินทุนต่างประเทศไหลเข้าสู่ระบบเป็นจำนวนมาก ทำให้ตลาดการเงินมีการแข่งขันกันในสินเชื่อต่าง ๆ รวมทั้งสินเชื่อที่อยู่อาศัย ทั้งนี้สถาบันการเงินได้ใช้กลยุทธ์ต่าง ๆ อันได้แก่การโฆษณา การประชาสัมพันธ์ การส่งเสริมการขาย และการเพิ่มความสะดวกในการให้บริการ เพื่อกระตุ้นความสนใจลูกค้ารวมถึงการผ่อนคลายเงื่อนไขในการกู้อันได้แก่ การลดอัตราดอกเบี้ยต่ำ เพิ่มวงเงินกู้สูง ขยายระยะเวลาการผ่อนชำระนาน ส่งผลให้เกิดภาพรวมต่อตลาดการเงิน โดยมีการแข่งขันด้านอัตราดอกเบี้ย ส่วนต่างระหว่างเงินกู้และเงินฝากลดลง และประชาชนขอสินเชื่อมากขึ้น นอกจากนี้ยังส่งผลต่อความรุ่งเรืองของตลาดที่อยู่อาศัย โดยทำให้ประชาชนมีที่อยู่อาศัยเป็นของตนเองได้ง่ายขึ้น, ความต้องการซื้อที่อยู่อาศัยสูงขึ้น, มีผู้ประกอบการรายใหม่เข้ามาในตลาดมากขึ้น, เกิดการแข่งขันด้านที่อยู่อาศัย และผู้ชื้อมีโอกาสเลือกและเปรียบเทียบที่อยู่อาศัยได้มาก ในขณะเดียวกันก็ส่งผลกระทบด้านลบต่อตลาดที่อยู่อาศัยด้วย กล่าวคือ ทำให้เกิดการเก็งกำไรในที่อยู่อาศัย ชื้อทั้งที่ไม่ต้องการที่อยู่อาศัยอย่างแท้จริง, มีผู้ประกอบการทั้งที่มีคุณภาพและไม่มีคุณภาพเข้าในตลาด และเกิดปัญหาที่อยู่อาศัยล้นตลาดเนื่องจากมีผู้ประกอบการมากและต่างก็ผลิตที่อยู่อาศัยออกมา จากบทบาทของ BIS ที่มีต่อผลทำให้เกิดสนับสนุนสินเชื่อที่อยู่อาศัยรายย่อยของสถาบันการเงินนั้น จะเห็นว่าสินเชื่อที่มากขึ้นช่วยกระตุ้นตลาดที่อยู่อาศัย แต่การปล่อยสินเชื่อที่มากเกินไป ทำให้กลายเป็นสินเชื่อไม่มีคุณภาพ แต่อย่างไรก็ตามสินเชื่อที่อยู่อาศัยก็ยังมีความเสี่ยงต่ำ และได้รับความสนใจจากสถาบันการเงินตามหลักเกณฑ์ของ BIS ทั้งนี้ หากเศรษฐกิจเริ่มฟื้นตัว และสถาบันการเงินมีสภาพคล่องทางการเงินดีขึ้น สินเชื่อที่อยู่อาศัยจะได้รับความสนใจจากสถาบันการเงิน