ผลของการใช้เครื่องช่วยไอต่ออัตราการใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำในผู้ป่วยที่มีแรงไอไม่เพียงพอ

นิชา รวมทรัพย์

Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/69476

Title:	ผลของการใช้เครื่องช่วยไอต่ออัตราการใส่ท่อช่วยหายใจซ้ำในผู้ป่วยที่มีแรงไอไม่เพียงพอ
Other Titles:	The effects of using mechanical cough assist on reintubation rate in patients with ineffective cough
Authors:	นิชา รวมทรัพย์
Advisors:	ณับผลิกา กองพลพรหม
Other author:	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะแพทยศาสตร์
Issue Date:	2562
Publisher:	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Abstract:	วิธีการศึกษา : เป็นการศึกษาแบบ randomized controlled trial (RCT) ในผู้ป่วยที่ต่อเครื่องช่วยหายใจมากกว่า 48 ชั่วโมง ผ่านการฝึกหายใจด้วยวิธี spontaneous breathing trial (SBT) และมีแรงไอไม่เพียงพอ ผู้ป่วยจะถูกแบ่งเป็นสองกลุ่มคือกลุ่มควบคุม (control group) และกลุ่มที่ใช้เครื่องช่วยไอ (MI-E group) กลุ่มที่ใช้เครื่องช่วยไอจะใช้ในช่วง 48 ชั่วโมงแรกหลังถอดท่อช่วยหายใจ ทั้งสองกลุ่มจะได้รับการรักษาอื่นๆตามมาตรฐาน ผลการศึกษาหลักคืออัตราการใส่ท่อช่วยหายใจใหม่ภายใน 48 ชั่วโมงหลังถอดท่อช่วยหายใจ ผลการศึกษารองคือการเปลี่ยนแปลงระดับออกซิเจนในเลือด การเปลี่ยนแปลงของแรงไอ การใช้ noninvasive ventilator (NIV) และภาวะแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นภายในระยะเวลา 48 ชั่วโมง ผลการศึกษา: ผู้ป่วยจำนวน 49 คนที่เข้าการศึกษา 26 คนในกลุ่ม MI-E และ 23 คนในกลุ่มควบคุม มีผู้ป่วย 2 คนจากกลุ่ม MI-E ที่ได้รับการใส่ท่อช่วยหายใจใหม่ ผู้ป่วยในกลุ่ม MI-E มีความแตกต่างของค่า P/F ratio ในช่วง 24 และ 48 ชั่วโมงหลังถอดท่อช่วยหายใจอยู่ที่ 21.36±65.75 mmHg ในกลุ่ม MI-E และ 2.07±51.7 mmHg ในกลุ่มควบคุม (p= 0.267) ค่า CPF ที่ 48 ชั่วโมงมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นในกลุ่ม MI-E เท่ากับ 8.24±17.41 LPM และ 0±44.85 LPM ในกลุ่มควบคุม (p= 0.483) ไม่พบการเกิด adverse events ในทั้งสองกลุ่ม สรุปผลการวิจัย: การใช้เครื่องช่วยไอหลังถอดท่อช่วยหายใจไม่สามารถป้องกันการเกิด reintubation แต่อาจทำให้ระดับออกซิเจนและแรงไอเพิ่มขึ้นได้ในช่วง 48 ชั่วโมงหลังถอดท่อช่วยหายใจโดยไม่ทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน
Other Abstract:	Objective: To evaluate of the effect of Mechanical Insufflation-exsufflation (MI-E) on reintubation rate in patient with ineffective cough Methods: We conducted an RCT to determine the efficacy of MI-E to reduce reintubation during a postextubation period. Patients assisted with MV for > 48 hours who passed SBT but impaired cough strength were enrolled. The patients were randomized to the control group or MI-E group. The airway clearance procedure with MI-E was applied in the MI-E group during the 48-hour postextubation period. Both groups received the same standard care. The primary outcome was the reintubation rate in 48 hours after extubation. Results: Totally, 49 patients were enrolled; 26 in the MI-E group and 23 in control group. There was 2 patient in the MI-E group reintubated due to volume overload and vocal cord edema. The MI-E group tended to have better oxygen improvement between 24 and 48 hours after extubation with PF ratio difference of 21.36 ± 65.75 mmHg in MI-E group VS 2.07 ± 51.7 mmHg in the control group, p= 0.267. No adverse events appeared in both groups. CPF tended to increase in MI-E group (the difference of CPF 8.24 ± 17.41 LPM in MI-E group and 0 ± 44.85 LPM in control group, p= 0.483) Conclusions: The cough assist procedure during the postextubation period did not prevent reintubation but might improve oxygenation and cough strength during the 48-hour postextubation period without increased adverse events.
Description:	วิทยานิพนธ์ (วท.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2562
Degree Name:	วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level:	ปริญญาโท
Degree Discipline:	อายุรศาสตร์
URI:	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/69476
URI:	http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2019.1483
metadata.dc.identifier.DOI:	10.58837/CHULA.THE.2019.1483
Type:	Thesis
Appears in Collections:	Med - Theses

Files in This Item:

File	Description	Size	Format
6174053230.pdf		1.6 MB	Adobe PDF	View/Open

Show full item record