การศึกษาพฤติกรรมทางอารมณ์และสังคมของนักเรียนชั้นเด็กเล็กที่บ้าน และที่โรงเรียนในหมู่บ้านจังหวัดนครราชสีมา : การศึกษาเฉพาะกรณี

Abstract

งานวิจัยนิมีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและเปรียบเทียบลักษณะพฤติกรรมทางอารมณ์และสังคมของนักเรียนชั้นเด็กเล็กที่บ้านและที่โรงเรียนในหมู่บ้านจังหวัดนครราชสีมา โดยมีกลุ่มประชากรคือ นักเรียนชั้นเด็กเล็กที่มีอายุ 5-6 ปีจำนวน 10 คน ใช้วิธีดำเนินการวิจัยด้วยวิธีการทางมานุษยวิทยา โดยผู้วิจัยเข้าไปอาศัยอยู่ในหมู่บ้านที่ศึกษา และใช้การสังเกตแบบมีส่วนร่วมเป็นเวลานาน 4 เดือน ต่อจากนั้นจึงดำเนินการสังเคราะห์และเขียนรายงานผลการวิจัย โดยใช้วิธีพรรณนาวิเคราะห์เป็นหลัก ผลการวิจัยพบว่า เด็กส่วนใหญ่แสดงอารมณ์คับข้องใจ อารมณ์โกรธ กลัว อิจฉาริษยา อยากรู้อยากเห็น สนุกสนานและอารมณ์รัก อย่างเปิดเผย แต่จะรุนแรงมากน้อยเพียงใดขึ้นอยู่กับความรู้สึกและการเรียกร้องของเด็ก ซึ่งมีความสัมพันธ์กับพื้นฐานการอบรมเลี้ยงดูที่เด็กเคยได้รับรวมทั้ง การกระทำและการตอบสนองของผู้ใหญ่ หรีอพี่น้อง หรือกลุ่มเพื่อนที่มีต่อเด็ก ร่วนพฤติกรรมทางสังคม ที่พบคือ การเป็นผู้นำ การเป็นผู้ตาม การร่วมมือ การมีน้ำใจ การเห็นอกเห็นใจ และความเกรงใจ และความมากน้อยของการแสดงออก พบว่าเกิดจากลักษณะสังคมในชนบทที่มีการช่วยเหลือ แบ่งปันกันรวมถึงการที่ผู้ใหญ่มุ่งเน้นให้เด็กมีการเคารพเชื่อฟัง และการลงโทษเมื่อเด็กไม่ปฏิบัติตามคำสั่งสอน นอกจากนี้ยังพบพฤติกรรมที่ผู้ใหญ่ไม่ต้องการให้เกิดขึ้นในตัวเด็กได้แก่ การต่อต้าน การก้าวร้าว การทะเลาะวิวาท และการแบ่งเพศ เด็กแสดงพฤติกรรมเหล่านี้ เนื่องจากการถูกบังคับควบคุม และการเห็นตัวแบบจากผู้ใหญ่ แต่การแสดงออกส่วนใหญ่ก็ไม่รุนแรงจนก่อให้เกิดปัญหา ผลการวิจัย เกี่ยวกับการเปรียบเทียบลักษณะพฤติกรรมเมื่ออยู่ที่บ้านและที่โรงเรียน พบว่า มีพฤติกรรมที่เด่น ๆ ซึ่งแตกต่างกันคือ เมื่ออยูที่บ้านเด็กแสดงอารมณ์โกรธอย่างเปิดเผย และพ่อแม่เน้นการอบรมสั่งสอนให้เด็กมีความเกรงใจผู้อื่นสูงมาก ส่วนพฤติกรรมที่เด่นชัดเมื่ออยู่ที่โรงเรียนได้แก่ การเป็นผู้นำ ผู้ตาม และการแข่งขัน