ความผิดฐานทำร้ายร่างกายโดยมีหรือใช้อาวุธปืน

Abstract

วัตถุประสงค์ของความผิดต่อร่างกาย คือ เพื่อคุ้มครองบุคคลจากอันตรายแก่กาย แต่ผู้กระทำผิดอาจรับโทษที่หนักขึ้นเพราะผลของการกระทำ โดยมิได้คำนึงถึงวิธีการกระทำส่วนวัตถุประสงค์ ของความผิดต่อชีวิตนั้นก็เพื่อคุ้มครองชีวิตของบุคคล ปัญหาเกี่ยวกับสองความผิดนี้คือความสับสนระหว่างความผิดทำร้ายร่างกายและความผิดพยายามฆ่า แม้ “เจตนา” ที่ใช้ในการชี้ว่าเป็นความผิดฐานใดในสองความผิดนี้แต่การวินิจฉัยเจตนาขึ้นอยู่กับ “อาวุธ” “บาดแผล” หรือ ประการอื่น ๆ ซึ่งเป็นดุลพินิจอันกว้างขวางของศาล “อาวุธปืน” นั้นผู้ใช้มีวัตถุประสงค์ก็เพื่อใช้เป็นอาวุธที่ก่อให้เกิดความตาย ความหมายของคำว่า “อาวุธ” ในตำราต่างประเทศ คือ “อาวุธที่ทำให้ถึงตาย” ดังนั้น การกระทำความผิดต่อร่างกายในประเทศจึงมุ่งไปที่ “เจตนาฆ่า” ซึ่งข้อเท็จจริงอาจเป็นไปได้ว่าผู้กระทำผิดอาจมีเพียงเจตนาทำร้ายร่างกายเท่านั้น ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ผู้กระทำผิดได้รับโทษหนักขึ้น ทั้งในกฎหมายระบบคอมมอนลอว์และกฎหมายระบบซีวิลลอว์ ได้มีบทบัญญัติกำหนดความผิดต่อร่างกายในเหตุฉกรรจ์ ดังนั้นจึงมีบทบัญญัติในความผิดฐาน “ทำร้ายร่างกายด้วยอาวุธที่ทำอันตรายให้ถึงตาย” ซึ่งจะนำมาใช้แก้ไขปัญหาดังที่ได้กล่าวมาแล้วข้างต้นคือ ทำให้ศาลสามารถลงโทษผู้กระทำผิดตามเจตนาที่แท้จริงของเขา