การพัฒนาฐานข้อมูลสำหรับความต้านแรงดึงของเหล็กเส้นที่ต่อชน ด้วยการเชื่อม

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อหาวิธีการที่เหมาะสมที่สุดในการต่อเหล็กเส้นเพื่อใช้ในการ ประกอบโครงสร้างเหล็กในงานก่อสร้างขนาดใหญ่ด้วยวิธีการต่อชนด้วยการเชื่อมโดยใช้ความต้านแรงดึง สูงสุดเป็นเกณฑ์ พร้อมทั้งหารูปแบบเชิงคณิตศาสตร์ทำนายความด้านแรงดึงของเหล็กเส้นด้วยเปอร์เซนต์ คาร์บอนที่ได้จากการตรวจสอบจากภาพถ่ายโครงสร้างจุลภาค ผลการวิจัยพบว่าความต้านแรงดึงของเหล็กเส้นที่ต่อชนด้วยการเชื่อมทั้ง 4 แบบใน 3 ชั้นคุณภาพ มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับความเชื่อมั่น 95% จากการทดสอบโดยวิธีการของ ดันแคน (Duncan's multiple range test) พบว่าการต่อชนท่าตั้งบากงานทั้งสองด้านเหมาะสม สำหรับท่าตั้ง และการต่อขนท่าขนานนอนบากงานทั้งสองด้านเหมาะสมสำหรับท่าขนานนอน เพราะทั้งสองแบบนี้มีความต้านแรงดึงที่สูงกว่า ประกอบด้วยผลการทดสอบความต้านแรงดึง ผลการวิเคราะห์ธาตุ ภาพถ่ายสแกนนิ่ง (scaning) ที่รอยขาดของชิ้นทดสอบความต้านแรงดึง จากศูนย์เครื่องมือวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย และผลการวิเคราะห์ความแปรปรวนจากโปรแกรม SPSS PC ด้วยคอมพิวเตอร์ 16 บิท รวมทั้งผลการตรวจนับ สัดส่วนของโครงสร้างเพียร์ไลท์ในโครงสร้างจุลภาคทั้งหมด จากผลการทดสอบทั้งหมดสามารถสรุปได้เป็นข้อมูลแรงดึงของการต่อชนด้วยการเชื่อมแบบต่าง ๆ และวิธีการคำนวณหา LC จากภาพถ่ายโครงสร้างจุลภาค