การวิเคราะห์ปริมาณสารกันบูดในเครื่องดื่มโดยการสกัดระดับจุลภาคด้วยวัฏภาคของแข็งและเทคนิคไฮเพอร์ฟอร์แมนซ์ลิควิดโครมาโทกราฟี

Abstract

กรดอินทรีย์มีการใช้เป็นสารกันบูดในอาหาร โดยกรดอินทรีย์ที่นิยมใช้ ได้แก่ กรดเบนโซอิก กรดซอร์ บิก และ กรดโพรพิโอนิก อย่างไรก็ตามปริมาณสารกันบูดในอาหารมีปริมาณมากเกินระดับที่กำหนดให้ใช้จะ เป็นอันตรายต่อผู้บริโภคได้ ดังนั้นงานวิจัยนี้จึงศึกษาการวิเคราะห์หาปริมาณกรดอินทรีย์ทั้ง 3 ชนิดนี้ โดยการสกัดระดับจุลภาคด้วยวัฏภาคของแข็งแบบเฮดสเปส (HS-SPME) และรวมกับเทคนิคไฮเพอร์ฟอร์แมนซ์ลิควิด โครมาโทกราฟี จากการศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการสกัดด้วยเทคนิค HS-SPME ได้แก่ ชนิดของ ไฟเบอร์ SPME อุณหภูมิ เวลาในการสกัดและการเติมเกลือ พบว่าประสิทธิภาพในการสกัดดีที่สุดเมื่อใช้ไฟ เบอร์ SPME ชนิด CAR/PDMS (เคลือบหนา 85 ไมโครเมตร) อุณหภูมิในการสกัด 50 องศาเซลเซียส เวลาใน การสกัด 40 นาที และการเติมเกลือโซเดียมซัลเฟตแอนไฮดรัส 4 กรัม แต่พบว่าสามารถวิเคราะห์ปริมาณกรด อินทรีย์ได้เพียง 2 ชนิดเท่านั้น คือกรดเบนโซอิกและกรดซอร์บิก