ผลของโปรแกรมฝึกหนักก่อนการแข่งขันต่อการเปลี่ยนแปลงค่าความแปรปรวน ของอัตราการบีบตัวของหัวใจในนักกีฬายกน้ำหนัก

Abstract

ติดตามผลของโปรแกรมฝึกหนักก่อนการแข่งขัน ต่อการเปลี่ยนแปลงค่าความแปรปรวนของอัตราการบีบตัวของหัวใจ โดยกลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาเป็นนักกีฬายกน้ำหนัก ซึ่งมีอายุเฉลี่ย 16.8 (1.8) ปี จำนวน 33 คน เพศชาย 19 คน เพศหญิง 14 คน โดยเข้าโปรแกรมฝึกหนักก่อนการแข่งขันกีฬายกน้ำหนัก ซึ่งดูแลการฝึกโดยผู้ฝึกสอน จากนั้นบันทึกคลื่นไฟฟ้าหัวใจติดต่อกันเป็นเวลา 5 นาทีขณะนอนพัก ในห้องที่ปราศจากเสียงรบกวน เพื่อประเมินการทำงานของระบบประสาทออโตโนมิก ที่ควบคุมการทำงานของหัวใจโดยการแปลงคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ให้เป็นคลื่นความถี่ประกอบด้วยคลื่นความถี่ต่ำ (0.04-0.15 เฮิร์ท) แสดงถึงการทำงานของระบบประสาทซิมพาเธติกและระบบประสาทพาราซิมพาเธติก คลื่นความถี่สูง (0.15-0.40 เฮิร์ท) แสดงถึงการทำงานของระบบประสาทพาราซิมพาเธติก นอกจากนี้ยังประเมินสุขภาพด้วยแบบสอบถาม SF-36 ตลอดการฝึกซ้อมทั้งสิ้น 4 ครั้ง ที่ความหนักในการฝึกโดยเฉลี่ย 75% 90% 92.5% และ 100% ของ 1RM ตามลำดับ ผลการศึกษาวิจัยครั้งนี้ไม่พบความแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของการเปลี่ยนแปลงช่วงคลื่นความถี่ต่ำ และคลื่นความถี่สูงในช่วงก่อนและหลังเข้าฝึกตามโปรแกรมการฝึก ผลของแบบสอบถามสุขภาพ พบว่าในช่วงแรกหลังการฝึกมีผลกระทบต่อกิจกรรมทางสังคม ของนักกีฬาแต่ในช่วงอื่นๆ ไม่พบความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ จากผลการศึกษาครั้งนี้ไม่พบการเปลี่ยนแปลงค่าความแปรปรวน ของอัตราการบีบตัวของหัวใจ ซึ่งแสดงถึงการทำงานของระบบประสาทออโตโนมิก ที่มาควบคุมการทำงานของหัวใจ (ระบบประสาทซิมพาเธติกและระบบประสาทพาราซิมพาเธติก) โดยการวัดด้วยค่าความแปรปรวนของอัตราการบีบตัวของหัวใจ ในนักกีฬายกน้ำหนักที่เข้าใช้โปรแกรมการฝึกหนักก่อนการแข่งขัน