พฤติกรรมการสอนของครูประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ ในเขตการศึกษา 8 ตามการรับรู้ของตนเอง

Abstract

วัตถุประสงค์ของการวิจัย 1.เพื่อศึกษาพฤติกรรมการสอนของครูประถมศึกษา ตามการรับรู้ของตนเอง สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ ในเขตการศึกษา 8 2.เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรการสอนของครูประถมศึกษา ตามการรับรู้ของตนเอง จำแนกตาม เพศ อายุ ประสบการณ์ในการสอน วุฒิทางการศึกษา และสถานภาพทางเศรษฐกิจ วิธีดำเนินการวิจัยกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ครูประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ เขตการศึกษา 8 จำนวน 346 คน สุ่มตัวอย่างโดยวิธีการเลือกแบบหลายขั้นตอน (Multi-Stage Sampling) ผู้วิจัยได้สร้างแบบสำรวจโดยอาศัยข้อมูลส่วนใหญ่จากการสอบถามความคิดเห็นของ ศึกษานิเทศก์ครูใหญ่และครูโรงเรียนประถมศึกษา เขตการศึกษา 8 และจากข้อมูลนี้ ได้นำมาสร้างเครื่องมือซึ่งมีลักษณะเป็นแบบสำรวจชนิดมาตราส่วนประเมินค่า (Rating Scale) 7 ระดับ ค่าสัมประสิทธิ์แห่งความเที่ยงของแบบสำรวจ คือ 0.96 การวิเคราะห์ข้อมูล วิเคราะห์โดยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way-ANOVA) และการทดสอบความแตกต่างระหว่างคู่ด้วยวิธีทดสอบของ เชฟเฟ (Scheffe’) สมมุติฐานการวิจัย ครูประถมศึกษาที่มี เพศ อายุ ประสบการณ์ในการสอน วุฒิทางการศึกษา และสถานภาพทางเศรษฐกิจต่างกัน มีพฤติกรรมการสอนแตกต่างกัน ผลการวิจัย 1.โดยเฉลี่ย ครูประถมศึกษาประเมินพฤติกรรมกรสอนของตนเองในด้านวิชาการและด้านเทคนิคการสอนอยู่ในระดับ “ค่อนข้างมาก” และประเมินพฤติกรรมด้านคุณธรรม ด้านบุคลิกภาพ ด้านคุณลักษณะเฉพาะในการสอนและด้านมนุษยสัมพันธ์อยู่ในระดับ “มาก” 2.พฤติกรรมการสอน เรียงตามลำดับจากค่าเฉลี่ยสูงสุดไปหาต่ำสุดในแต่ละด้าน ของครูประถมศึกษาจากการประเมินตนเอง ได้แก่ พฤติกรรมตามลำดับ ดังนี้ ด้านวิชาการ ได้แก่ “เข้ารับการอบรมหรือสัมมนาทางวิชาการทุกครั้งถ้ามีโอกาส”–“ศึกษาหรือสืบเสาะหาแหล่งวิทยาการเพื่อนำมาสนับสนุนประสิทธิภาพการสอน” ด้านเทคนิคการสอน ได้แก่ “เปิดโอกาสให้นักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนการสอน”-“การทดลองใช้สื่อการสอนที่ซับซ้อนยุ่งยาก หรือที่เกี่ยวกับการทดลอง” ด้านคุณธรรม ได้แก่ “ชื่นชมยินดีในความสำเร็จของศิษย์” – “ติดตามนักเรียนถึงบ้านเมื่อนักเรียนขาดเรียนเป็นประจำหรือติดต่อกันเกิน 3 วัน” ด้านบุคลิกภาพ ได้แก่ “มีไมตรีต่อนักเรียนและบุคคลทั่วไป” และ “ตรงไปตรงมา เปิดเผยและใจกว้าง” – “กล้าแสดงความคิดเห็นหรือการแสดงออกต่างๆ” – “ทำการสอนอย่างมีระบบมีขั้นตอนตรวจสอบได้” ด้านมนุษยสัมพันธ์ ได้แก่ “ มีความจริงใจต่อทุกคน โดยเฉพาะนักเรียนและเพื่อนครู“ – “สามารถนำวิทยากรในชุมชนมาให้ความรู้แก่นักเรียนเสมอ” 3.ในด้านการเปรียบเทียบพฤติกรรมการสอนของครูประถมศึกษาในกลุ่มเพศ อายุประสบการณ์ในการสอน วุฒิทางการศึกษาและสถานภาพทางเศรษฐกิจ พบว่า ครูที่มีอายุต่างกัน มีพฤติกรรมการสอนด้านเทคนิคการสอน ด้านคุณธรรมและด้านบุคลิกภาพแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยครูที่มีอายุระหว่าง 30-39 ปี มีพฤติกรรมการสอนทั้ง 3 ด้านสูงกว่าครูทุกกลุ่มอายุ และครูที่มีประสบการณ์ในการสอนต่างกัน มีพฤติกรรมการสอนด้านเทคนิคการสอนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยครูที่มีประสบการณ์ในการสอนระหว่าง 11-15 ปี มีพฤติกรรมในด้านนี้สูงกว่าทุกๆกลุ่มประสบการณ์ในการสอน ส่วนครูที่มีสถานภาพทางเศรษฐกิจต่างกันมีพฤติกรรมการสอนด้านวิชาการและด้านเทคนิคการสอนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยครูที่มีสถานภาพทางเศรษฐกิจดี มีพฤติกรรมการสอนในด้านดังกล่าวสูงกว่าครูที่มีสถานภาพทางเศรษฐกิจรองลงมา นอกนั้น ไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 4.เปรียบเทียบพฤติกรรมการสอนเฉลี่ยรวมทุกด้าน พบว่า ครูที่มีอายุต่างกัน มี พฤติกรรมการสอน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยครูที่มีอายุช่วง 30-39 ปี มีพฤติกรรมการสอนรวมสูงกว่าครูทุกๆ กลุ่มอายุ และครูที่มีเพศ ประสบการณ์ในการสอน วุฒิทางการศึกษาและสถานภาพทางเศรษฐกิจต่างกัน มีพฤติกรมการสอน ไม่แตกต่างกัน